دانلود مقالات ISI درباره حافظه تصادفی، حافظه خواندن-نوشتن + ترجمه فارسی

حافظه تصادفی یا حافظه خواندن/نوشتن یا به اختصار RAM نوعی فضای ذخیره‌سازی است که امکان دسترسی (خواندن یا نوشتن) داده‌ها را بدون توجه به اینکه از نظر فیزیکی در چه مکانی از این حافظه ذخیره شده‌اند با سرعت تقریبا یکسانی امکان‌پذیر می‌کند. این نوع حافظه برای نگه‌داری داده‌ها و دستورالعمل‌هایی به کار می‌رود که قرار است مکررا از آن‌ها استفاده شود و درنتیجه این امر منجر به افزایش سرعت کلی سیستم می‌شود. این در حالی است که در فضاهای ذخیره‌سازی رایج دیگری همانند هارددیسک‌ها و لوح‌های فشرده به دلیل محدودیت‌های مکانیکی، دسترسی به هر داده بسته به محل فیزیکیش روی رسانه‌ی ذخیره‌سازی نیازمند زمان متفاوتی می‌باشد. حافظه رم به سه دسته اصلی تقسیم می گردد: 1- رم های پویا (DRAM)2- رم های ایستا (SRAM) 3- رم هایی با توان تغییر فاز (PRAM). در رم‌های ایستا یک بیت داده با استفاده از حالت الاکلنگ ذخیره می‌شوند. رم‌های پویا برای ذخیره یک بیت داده از یک جفت ترانزیستور و خازن که با هم تشکیل یک سلول حافظه می‌دهند استفاده می‌شود. خازن شارژبالا یا پایین را نگه می‌دارد و وترانزیستور به عنوان یک سوییچ است که اجازه می‌دهد تا مدار کنترل بر روی تراشه موقعیت شارژ خازن را تشخیص دهد ان را تغییر دهد. رم‌های پویا و ایستا هردو حافظه فرار هستند به طوری که با خاموش شدن سیستم حافظه پاک می‌شود. نوع قابل درج رام‌ها مثل فلش مموری خواص رم و رام را دارند اطلاعات را در حالت متصل نبودن نگه می‌دارد و بدون نیاز به تجهیزات خاص به روز می‌شود. انواع رام‌های پایدار نیمه هادی عبارتند از درایو یو اس بی فلش، کارت حافظه، حافظه ECC برای کامپیوترهای تخصصی و نسبتا گران قیمت استفاده می شود که می‌تواند پویا یا ایستا باشد شامل مدارهای خاصی برای تشخیص یا درست کردن اشتباهات تصادفی در داده‌های ذخیره شده با استفاده از بیت توازن یا کد تصحیح خطا است. در کل اصطلاح رم اشاره دارد به دستگاه‌های حافظه حالت جامد (چه DRAM یا SRAM) وبه طور خاص به حافظه اصلی بیشتر کامپیوترها گویند.