Implicit communication in the ultimatum game

ما از بازی های اولتیماتوم اصلاح شده برای بررسی تأثیر ارتباط ضمنی در رفتار در چانه زنی استفاده می کنیم. برای دستکاری ارتباطات ضمنی، ما سر و صدا تصادفی را به گونه ای معرفی می کنیم که پیشنهاد دهندگان نمی توانند تصمیم گیرندگان را بیاموزند، مگر این که آنها را افشا کنیم. ما متوجه می شویم که پاسخ دهندگان پیشنهادات کمتری را رد می کنند نه تنها به این دلیل که آنها آنها را تحسین نمی کنند، بلکه همچنین به دلیل این که می خواهند اعتراض خود را نشان دهند. پیشنهاد دهندگان این تاثیر را پیش بینی می کنند و پیشنهادات بیشتری را برای جلوگیری از رد پیشنهاد می دهند. در یک مطالعه دوم، پیشنهادهای پیشنهادی به جای ارائه پیشنهادات خود، پیشنهادی را ارائه می دهند. بنابراین، عدم پذیرش انتخاب انتخاب کننده به عنوان یک انگیزه رد. نتایج ما نشان می دهد که پاسخ دهندگان از رد پیشنهادات تصادفی خودداری می کنند، زیرا رد شدن ممکن است آنها را حساس جلوه دهد. مطالعه ما به ادبیات در حال رشد در ارتباطات در چانه زنی کمک می کند، که بر ارتباطات صریح و نه ضمنی متمرکز شده است.