Taking the point of view of the blind: Spontaneous level-2 perspective-taking in irrelevant conditions

دیدگاه کارآیی توانایی ها برای تعاملات موفق اجتماعی بسیار مهم است. هدف از این مطالعه، بررسی اینکه آیا و به چه میزان ما به طور خودبخودی دیدگاه های دیگران را در تفسیر یک صحنه بصری پذیرفته ایم. از طریق چهار مطالعه متمایز، ما بررسی کردیم که آیا دیدگاه فرد دیگری در تفسیر یک محرک مبهم تصویب شده است یا نه. علاوه بر این، با تغییر توانایی های حسی و عمل، روابط دیگران را با یک محرک روبرو می کنیم. اکثریت قریب به اتفاق افراد به طور خودبخشی به دیدگاه دیگر نسبت به خودشان اعتماد داشتند، زمانی که خواسته شد که محرک هدف را تشخیص دهند. به طور قابل توجهی و بر خلاف انتظارات ما، آنها نیز به طور چشمگیری دیدگاه دیگر را در زمانی که آن را به صورت بصری (چشم مخاطب) و یا رفتار رفتار (شخص بی رحم) مربوط نیست. تعداد کمی از افراد نیز در غیاب یک فرد چشم انداز خارجی را پذیرفتند. علاوه بر این، دو آزمایش کنترل نشان می دهد که تماشای یک فرد مجروح موجب شفقت بیشتر می شود، اما دیدگاه بیشتری نسبت به مشاهده فرد سالم ندارد. نتایج ما نشان می دهد تمایل قلب انسانی به غالب دیدگاه های غیر انسانی در حالی که تفسیر دنیای اطراف.