The need for non-climate services - Empirical evidence from Finnish municipalities

تماس برای خدمات آب و هوایی برای ارزیابی و مدیریت ریسک پذیری در محیط زیست است. دولت های محلی نقش مهمی در مدیریت خطر آب و هوا دارند، اما تحقیقات کمتری در مورد نوع اطلاعات مورد نیاز و مورد استفاده شهرداری ها قرار دارد. با کمک یک نظرسنجی کمی و یک کارگاه پس از نظرسنجی، وضعیت وضعیت ارزیابی و مدیریت ریسک زیست محیطی در شهرداری های فنلاند، ارزیابی منابع کلیدی اطلاعات و ارزیابی موانع عمده در مورد کار در معرض خطر را بررسی می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که شهرداری ها به طور کلی در اجرای مدیریت ریسک پذیری در معرض آلودگی بوده اند و عمدتا در مدیریت ریسک های سیل متمرکز شده است. آنها از منابع مختلف اطلاعاتی مانند کارشناسان، طیف وسیعی از شبکه ها و همچنین اطلاعات و ابزار مربوط به آب و هوا و آب و هوا استفاده می کنند. آن شهرداری هایی که در مدیریت ریسک های اقلیمی فعال بوده اند، کارشناسان بخش دولتی و شبکه ها از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند. موانع قابل توجهی برای مدیریت ریسک زیست محیطی وجود دارد که شامل قابلیت استفاده از اطلاعات آب و هوا و فقدان چنین اطلاعاتی، فقدان منابع، ترتیبات و محدودیت های نهادی در داخل شهرداری ها و بین شهرداری ها و سایر سازمان ها می باشد. به طور خاص، آن شهرداری هایی که در مدیریت ریسک های اقلیمی کمتر فعالیت دارند، نیاز به شبکه های بیشتر، تقویت ظرفیت و دانش خود را برای ارزیابی و مدیریت خطرات آب و هوایی و دسترسی به اطلاعات قابل استفاده دارند، در حالیکه شهرداری های فعال تر به راحتی قادر به هضم هستند اطلاعات آب و هوا ما بحث می کنیم که چگونه مدیریت ریسک های آب و هوایی می تواند به مدیریت کلی ریسک در شهرداری ها مرتبط باشد و اینکه چگونه شبکه های شهرداری می توانند مدیریت ریسک در معرض خطر را تسهیل کنند. در نهایت، نتایج ما حاکی از آن است که علاوه بر خدمات آب و هوایی، شهرداری های کم فعال نیز نیاز به خدمات غیر آب و هوایی دارند، به عنوان مثال خدماتی که نحوه استفاده از اطلاعاتی را که به طور مستقیم با آب و هوا مرتبط نیست، توضیح می دهد.