Rubber-unloading-behaviour evaluation using product-orientated specimen based on a resilience test

در صنعت، پارامترهای مهم طراحی برای محصولات لاستیکی در حال حاضر تقریبا همیشه بر اساس بخش بارگیری از تاریخ بارگیری-تخلیه، یعنی انعطاف بار و خستگی است. مواد لاستیکی مانند سطوح مختلف انرژی فشار و مقادیر تنش در هنگام بارگیری و تخلیه برای مقدار بار یکسان، تجربه می کنند. از این رو، عملکرد محصولات لاستیکی در هنگام بارگیری و تخلیه قابل ملاحظه ای متفاوت است، که می تواند منجر به اثرات غیر منتظره، از جمله اثر مولین ها شود. در اینجا، یک رویکرد جدید برای تأثیر مولینها پیشنهاد شده است. مدل های الاستومری موجود، که بر اساس چگالی انرژی فشار است، در حین بارگیری و تخلیه اصلاح می شوند. یک پارامتر مهندسی کلیدی، انعطاف پذیری بازده (نسبت بین انرژی برگشت پذیر و انرژی بارگیری اولیه)، در این رویکرد معرفی شده است. یک کامپوننت معمولی لاستیکی به فلز، که به طور گسترده در نصب موتور استفاده می شود، برای اعتبارسنجی روش پیشنهادی انتخاب شده است. نشان داده شده است که پیش بینی های ارائه شده توسط رویکرد جدید، با تاریخچه تغییر بار-انحراف حاصل از آزمایش های بارگیری-تخلیه سازگار است. علاوه بر این، اگر ویژگی های تخلیه در نظر گرفته نشود، نتایج حاصل از محاسبات استرس می تواند حاشیه خطای 30٪ را نشان دهد.