Seasonality and land cover characteristics drive aphid dynamics in an arid city

شهرنشینی محیط های خشک باعث جوامع زیست محیطی می شود که از بیابان اطراف متفاوت است. رشد شهرها تنوع زیستی را کاهش داده و فراوانی گونه های سرطانی را که به عنوان شهروندان شناخته می شود، افزایش داده است. با این حال، مکانیسم هایی که ارگانیزم های خاصی می توانند بر اکوسیستم های شهری تسلط پیدا کنند هنوز معلوم نیست. با استفاده از یک مجموعه داده 11 ساله از برنامه تحقیقاتی محیط زیست بلند مدت آریزونا-فینیکس مرکزی، ما بررسی کردیم که شته ها، شهروندی هویت شهوانی، تحت تاثیر نوع زیستگاه و فصلی در فونیکس، آریزونا، ایالات متحده آمریکا قرار گرفتند. بیست و پنج سایت در گونه های زیستگاه متفاوت با ویژگی های مختلف در زمینه استفاده از زمین و پوشش زمین انتخاب شدند. به جای سطح شهرنشینی، دامنه های مختلف در امتداد گرادیان در دسترس بودن آب و پوشش گیاهی متفاوت است. فراوانی فصلی فراوان در فصل بهار و در فصل تابستان کمترین میزان بود که الگویی بود که بین گونه های زیستگاه تفاوت نداشت. ما یک مدل ریاضی به موازات مطالعه تجربی ما ارائه دادیم تا توضیح دهد که چگونه دما ممکن است بر الگوهای زمانی تاثیر بگذارد. تجزیه و تحلیل مدل ما نشان داد که هرچند الگوهای فصلی در سراسر زیستگاهها مشابه بوده، تغییرات جزئی در محیط میکروبی می تواند منجر به تغییرات چشمگیر پویایی جمعیت شود. ما نتیجه گرفتیم که هر دو پوشش زمین و آب و هوا تاثیر شگرفی بر شته ها دارند و شهروندان می توانند از شرایط محیطی مطلوب ناشی از شهرنشینی بهره مند شوند.