Beyond technocracy: Forms of rationality and uncertainty in organizational behaviour and energy efficiency decision making in Canada

از طریق یک رویکرد علوم اجتماعی که در تئوری مبنایی ریشه دارد، این مقاله پژوهشی، یک فرم تئوری عدم قطعیت در سازمان ها را بررسی می کند، بررسی می کند که چگونه اشکال متداول عقلانیت و رویکرد به مقابله با عدم قطعیت، موجب تنوع در اقدامات و نتایج مرتبط با کارایی انرژی می شود. از طریق تجزیه و تحلیل داده ها، شرایط ساختاری شناسایی می شود، قاب هایی برای بررسی کارایی انرژی کشف شده اند و دو روش برای مقابله با عدم قطعیت تفسیر شده اند. بیمارستان هایی که با عدم اطمینان با "تقاضای اطمینان" روبرو می شوند، از یکی از دو فریم استفاده می کنند: "سیلوهای موقتی" یا "اولویت های متناوب". این بیمارستان ها با ارائه، فروش و تایید ارتباط برقرار می کنند و در نتیجه خطر اجتناب از سازمان هایی را که افراد خطرات مرتبط با آن را جذب می کنند، و همچنین استقرار موثر در بهره وری انرژی درازمدت. بیمارستان هایی که عدم اطمینان را "مدیریت پیچیدگی" می دانند، صرفه جویی در انرژی را به عنوان مکمل مراقبت از بیمار و رانندگی دراز مدت در نظر می گیرند. این بیمارستان ها از طریق مذاکره و همکاری، گسترش تفکر بیش از فواصل کوتاه مدت بودجه، راندگی و حرکت سیلوهای عملیاتی ارتباط برقرار می کنند. سازمانها، و نه افراد، خطرات مربوط به بهره وری انرژی را جذب می کنند و اجرای ابتکارات در طول دوره های زمانی طولانی تر اتفاق می افتد.