Using metabolite-responsive gene regulators to improve microbial biosynthesis

در میکروارگانیسم ها، رگولاتورهای ژنی ناشی از لیگاند (پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک)، تغییرات پیچیده ای را در بیان ژن در پاسخ به تغییرات در محیط سلولی و وضعیت متابولیک ارکستر می کنند. این بررسی دو کاربرد فزایندۀ محبوب این نوع سیستم های تنظیم را به عنوان ژن های باند حساس را نشان می دهد. به عنوان خبرنگاران مولکولی، فاکتورهای رونویسی و ریبوسویچ ها برای جستجوی کتابخانه های ژنی برای افزایش تولید (یا در بعضی موارد از بین رفتن) لیگاند مربوطه مورد استفاده قرار می گیرند. ساختارهای ژنتیکی مشابه برای تشکیل محصول تکمیل رشد و تکامل مداوم بهره وری سطحی امکان پذیر است. در عین حال، در حالی که سیستم های بیان ژن برای مهندسی متابولیک به طور سنتی ثابت یا بیرونی قابل تنظیم هستند، یک جعبه ابزار گسترش رگولاتورهای ژن پاسخ دهنده متابولیتی همراه با بینش عمیق تر از تنگناهای متابولیسم، باعث کنترل پویا در مسیرهای مهندسی شده است. این مدارهای ژنتیکی "حساسیت" مصنوعی باعث شتاب متابولیت ها و افزایش بهره وری فشار می شوند. چنین برنامه های نوآورانه ای از بیوسنسورهای متابولیتی، مسیرهای جدیدی را در مهندسی متابولیسم ارائه می دهند.