A multi-scaled agent-based model of residential segregation applied to a real metropolitan area

جدایی مسکونی بر بسیاری از جنبه های زندگی شهری تاثیر می گذارد. این امر دسترسی مردم به مراکز آموزش و پرورش، مراقبت های بهداشتی، کسب و کار را تحت تأثیر قرار می دهد و ترکیب محله های ما را تعیین می کند و در نتیجه بر شبکه اجتماعی و ساختار شهری تأثیر می گذارد. به منظور درک تاثیر بالقوه سیاست ها بر جداسازی مسکونی و سیستم های شهری پیچیده، یک ابزار پشتیبانی از مدل سازی پویا ضروری است. این مقاله پژوهشی، یک مدل مبتنی بر عامل چندبخشی را ارائه می دهد که قادر است شبیه سازی جابجایی ساکنان جمعیت نمایندگانی از یک منطقه شهری بزرگ در یک محیط واقع بینانه برای بررسی پویایی جداول مسکونی باشد. با استفاده از یک آزمایش، ما نشان می دهیم که این مدل مبتنی بر داده ها می تواند الگوهای توزیع مسکونی قابل قبول و الگوهای جداسازی را که در منطقه اوکلند (کلان شهر نیوزیلند) مشاهده می شود، تکثیر کند. نتایج شبیه سازی امیدوار کننده است، نشان دهنده پتانسیل مدل برای بررسی سوالات مربوط به سیاست های عملی و به دست آوردن بینش ارزشمند در مورد وضعیت آینده چشم انداز موزاییک شهری و باعث پویایی تفکیک جنسیتی می شود.