Operating cost based cruise speed reduction for ground delay programs: Effect of scope length

برنامه های تاخیری عمدتا شامل تأخیر هواپیمائی که از فرودگاه های مبدأ خارج می شوند، در فاصله زمانی مشخصی از یک فرودگاه مقصد محدود می شوند. پرواز های طولانی در این راه به تأخیر نمی افتند. در هنگام اصلاح پارامتر فاصله یک معامله وجود دارد: افزایش دامنه توزیع تاخیر در میان هواپیما بیشتر و ممکن است تاخیر برگزاری هواپیما را کاهش دهد، اما همچنین می تواند به تأخیر غیر ضروری در مورد (اغلب مشاهده شده) لغو برنامه اولیه منجر شود. به منظور غلبه بر بخشی از این نقص، استراتژی کاهش سرعت کروز بر پایه سوخت با هدف تحقق تاخیر هوایی، توسط نویسندگان در نشریات قبلی پیشنهاد شده است. با پرواز آهسته تر، با سرعت خاصی هواپیمائی که در هوا حمل می شود، می تواند بخشی از وظیفه اولیه تعیین شده خود را بدون نیاز به مصرف سوخت اضافی، اگر برنامه تاخیر در زمین قبل از برنامه ریزی لغو شود، بازیابی می شود. در این مقاله، تاثیر محدوده برنامه در هنگام استفاده از این استراتژی ارزیابی می شود. مطالعه موردی با تجزیه و تحلیل تمام برنامه های تاخیری زمین ارائه شده است که طی یک سال گذشته در فرودگاه های سان فرانسیسکو، نیوآربر لیبرتی و شیکاگو اوهار اتفاق افتاده است. نتایج نشان می دهد که با معرفی این تکنیک، می توان تعریفی بزرگتر را تعریف کرد، که تا حدی کاهش مقدار تاخیر غیرقابل پیش بینی است.