The effect of environmental distractions on child pedestrian's crossing behavior

عابران پیاده به تعداد زیادی از محرک ها و حوادث ناشی از محیط اطراف می پردازند. اگر چه تأثیر حواس پرتی بر توانایی عبور از جاده های کودکان شناخته شده است، هیچ گونه بررسی سیستماتیک از اثرات حواس پرتی کنار جاده ای در رفتار عبور از جاده های کودک وجود ندارد. این کار با هدف بررسی اثر حواس پرتی کنار جاده ای در رفتار گذرگاه عابر پیاده با تمرکز بر بچه های ابتدایی مدرسه، که کمتر توانایی تصمیم گیری در مورد عبور از راه امن را دارند، مورد توجه قرار گرفته و بیشتر به تاثیر حواس پرتی آسیب پذیر است. سه نوع از حواس پرتی صوتی (یک نویز ناگهانی، لحظه ای و برجسته، چندین عنصر شنوایی، و سی. صدای مستمر صدای بلند) و سه نوع مشابه حواس پرتی از پیش تعریف شده است. پنجاه و دو فرزند (7-13 ساله) و بزرگسالان به آزمایشگاه واقعیت مجازی گنبد وارد شدند و 20 سناریو تقطیر شبیه سازی شده را، که با اختلالات بصری و شنوایی تعبیه شده بودند، مشاهده کردند، و تصمیم گرفتند زمان مناسب برای شروع عبور از جاده مجازی را تعیین کنند. نتایج نشان می دهد که در مواجهه با حواس پرتی های محیطی، شرکت کنندگان فضاهای کوچکتر عبور را انتخاب کردند، زمان بیشتری برای تصمیم گیری های عبور، زمان کندتر برای پاسخ به فرصت عبور، و توجه کمتر به محیط اطراف جاده ها را تعیین کردند. این اثرات مربوط به سن بودند و به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار گرفتند. علاوه بر این، حواس پرتیهای تصویری بیش از نوع حواس پرتی نوع شنوایی رفتار عابر پیاده را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه یک مسئله را که تا به حال به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است، باید مورد توجه متخصصان حمل و نقل و معلمان آموزش ایمنی جاده قرار دهد، بنابراین می توان برنامه های ایمنی جاده ای را برای آموزش کودکان ایجاد کرد.