Layer-formation of non-colloidal suspensions in a parallel plate rheometer under steady shear

تعلیق ها به ساختار ایجاد شده در محدوده، یعنی لایه بندی، در سطوح محدود می شوند. در حالی که بیشتر کار قبلی در لایه بندی در سلول های کویت متمرکز بود، مطالعه حاضر با هدف تعیین لایه های حاصل شده در صفحات یک ریمومر صفحات موازی با توجه به غلظت ذرات نسبی آنها بود. مشخصات غلظت ذرات در طول فاصله شعاعی برای غلظت های مختلف و ارتفاع شکاف مشخص شد. برای این منظور، توزیع ذرات ردیابی فلورسنتسی رنگ شده در تعادلهای همسان سازگار با ضریب شکست و تراکم را نشان دادیم. نتایج نشان می دهد که لایه بندی در سطوح ثابت می شود به عنوان نسبت بین ارتفاع شکاف و قطر ذرات افزایش می یابد. برای افزایش ارتفاع شکاف، به عنوان مثال که تعلیق یک حالت دو بعدی را دنبال می کند، غلظت لایه بر روی صفحات غیرموجود است. به طور کلی، نتایج به صورت کمی برای ورقه های بالایی و پایین تر متفاوت بود و پروفیل های غلظت به طور قابل توجهی نامتقارن بودند. ما نتیجه می گیریم که این احتمالا نتیجه بارگیری ریمومتر یا فرآیند راه اندازی است. لایه های پایدار و همچنین توزیع ذرات غیرمستقیم به طور کلی توضیح عدم انتقال قابلیت نتایج ویسکوزیمتری را بین تنظیمات مختلف ارائه می دهند.