Understanding active sampling strategies: Empirical approaches and implications for attention and decision research

در رفتار طبیعی ما به طور فعال اطلاعات را با استفاده از توجه و رفتارهای سنجش فعال (مانند تغییرات دید) جمع آوری می کنیم تا نشانه های مربوطه را جمع آوری کنیم. با این حال، در حالی که توجه و تصمیم گیری به طور طبیعی هماهنگ است، در آزمایشگاه آنها جدا شده اند. توجه به طور مستقل از اقداماتی که در آن انجام می شود مورد مطالعه قرار می گیرد. برعکس، نظریه های تصمیم گیری، فرض ساده ای را که اطلاعات مربوطه داده می شود، انجام نمی دهند و سعی نمی کنند که چگونه تصمیم گیرنده بتواند سیاست های نمونه گیری فعال را یاد بگیرد و اجرا کند. در این مقاله، مطالعات اخیر را بررسی می کنم که به سوالات یادگیری توجه، اعتبار قاعده و جستجوی اطلاعات در انسان ها و افراد غیر انسانی مربوط می شود. این مطالعات نشان می دهد که یادگیری یک سیاست نمونه گیری، شامل تعاملات گسترده ای بین شبکه های توجه و ارزیابی است که این سیاست ها را بر اساس حداکثر سازی پاداش، کاهش نااطمینانی و کاربرد ذاتی کشورهای شناختی پیاده سازی می کند. من در مورد اهمیت استفاده از چنین پارادایم هایی برای رسمیت دادن نقش توجه، و نیز تئوری های واقع گرایانه تصمیم گیری که طیف وسیعی از مشاهدات تجربی را ترسیم می کنند، بحث می کنم.