The return to education in terms of wealth and health

این مطالعه، دیدگاه جدیدی راجع به رابطه بین آموزش و طول عمر ارائه می دهد. در مقایسه با ادبیات قبلی که بر رفتار بهداشتی ناکارآمدتر افراد کمتر تحصیل شده تمرکز می کند، ما بررسی می کنیم که میزان شادکامی آموزش را می توان با رفتار کاملا منطقی و کارآمد همه طبقات اجتماعی توضیح داد. به طور خاص، ما یک مدل چرخه عمر را در نظر می گیریم که در آن از دست دادن عملکرد بدن، که در نهایت منجر به مرگ می شود، می تواند با رفتار ناسالم تشدید شود و از طریق هزینه های بهداشتی تأخیر یابد. افراد با توجه به بازگشت به تحصیلات ناهمگن هستند. نظریه پیشنهادی منطقی است که چرا افراد مجهز به بازگشت بیشتر به تحصیل، تحصیلات بیشتری را به عنوان یک سبک زندگی سالم تر انتخاب کرده اند. هنگامی که برای شهروند معمولی مرد ایالات متحده کالیبراسیون شده است، این مدل، حدود 50 درصد از گرادیان آموزشی قابل مشاهده را از طریق بازده خاص به آموزش، با علیت از تحصیل تا طول عمر، ایجاد می کند. این نظریه همچنین توضیح می دهد که چرا مدرسه اجباری اثرات نسبتا طولانی بر طول عمر دارد و به همین دلیل است که شیب در طول زمان با پیشرفت تکنولوژی پزشکی افزایش می یابد.