The scope and limits of accounting and judicial courts intervention in inefficient public procurement

ناکارآمدی هزینه در تهیه تدارکات دولتی از دو منبع اصلی به شمار می رود: فساد (خطر اخلاقی) و عدم صلاحیت (انتخاب نامطلوب). در اکثر کشورها، مقامات حسابرسی مسئول نظارت بر هزینه ها هستند، اما هر دو منابع ناکارآمدی را در ممیزی های خود تشخیص نمی دهند. دادگاه های قضایی به طور معمول بر این ممیزی های هزینه تأکید دارند، اما تنها فساد را تحریم می کنند. در یک مدل خرید عمومی توسط سیاستمداران، ما بررسی می کنیم که کیفیت مربوط به دو دادگاه بر فساد و همچنین بهره وری هزینه تاثیر می گذارد. ما دریافتیم که در حالی که دادگاه های بهتر تاثیر مستقیم بر کاهش فساد می گذارند، ممکن است تأثیر منفی غیرمستقیم بر توانایی های مجموعه سیاستمداران داشته باشند، به طوری که تاثیر خالص بر کارایی هزینه ها مبهم است.