کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7478754 1485215 2017 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Utilization of waste materials, non-refined materials, and renewable energy in in situ remediation and their sustainability benefits
ترجمه فارسی عنوان
استفاده از مواد زائد، مواد غیر تصفیه شده و انرژی های تجدید پذیر در زمینه بهبود در محل و مزایای پایداری آنها
کلمات کلیدی
پاکسازی پایدار، راندمان پایداری، تفکر سیستمی، ارزیابی چرخه حیات، راکتور بیوگرافی شیمیایی، روش ارزیابی اثر،
ترجمه چکیده
در راستای تطبیق پایداری به تصفیه، یک منطقه تمرکز کلیدی در زمینه کاهش راندمان محیط زیست از فرآیندهای درمان بوده است. رویکرد معمول برای ادغام پایداری به پروژه های تصفیه شده، یک رویکرد به بالا است که شامل توسعه گزینه های تکنولوژی و سپس استفاده از تفکر پایداری به فن آوری است، پس از آن مفهوم شده است. رویکرد پایین به بالا اجازه می دهد تا سیستم های تفکر در انتخاب گزینه های گنجانده شوند و به طور بالقوه می توانند تکنولوژی های جدید یا متفاوت را در نظر بگیرند. هنگام استفاده از رویکرد پایین به بالا، امکان استفاده از مواد زائد، مواد غیر تصفیه شده و انرژی های تجدید پذیر در تکنولوژی تصفیه وجود دارد که همه آنها عمدتا کمتر از مواد پردازش شده و اشکال سنتی انرژی هستند. تمرینکنندگان با ادغام تفکر بیشتر سیستم ها در پروژه های بازسازی، می توانند فراتر از فن آوری های سنتی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند و چگونگی استفاده از فن آوری ها، فکر کنند. برای مقایسه تفکر از بالا به پایین و پایین به بالا، یک تکنولوژی سنتی که در زمینه بهبود زیست محیطی بسیار پایدار در نظر گرفته شده است، با یک راکتور بیولوژیک شیمیایی موفق و با کمترین استفاده مجدد مقایسه شده است. ارزیابی چرخه زندگی برای ارزیابی مورد استفاده قرار می گیرد و نشان می دهد که راندمان راکتور بیوگرافی شیمیایی زیرزمینی در هر هفت طبقه تاثیری مورد ارزیابی قرار می گیرد، و گاهی اوقات به میزان قابل توجهی.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی انرژی های تجدید پذیر، توسعه پایدار و محیط زیست
پیش نمایش مقاله
استفاده از مواد زائد، مواد غیر تصفیه شده و انرژی های تجدید پذیر در زمینه بهبود در محل و مزایای پایداری آنها
چکیده انگلیسی
In the ramp-up to integrating sustainability into remediation, a key industry focus area has been to reduce the environmental footprint of treatment processes. The typical approach to integrating sustainability into remediation projects has been a top-down approach, which involves developing technology options and then applying sustainability thinking to the technology, after it has been conceptualized. A bottom-up approach allows for systems thinking to be included in remedy selection and could potentially result in new or different technologies being considered. When using a bottom-up approach, there is room to consider the utilization of waste materials, non-refined materials, and renewable energy in remediation technology-all of which generally have a smaller footprint than processed materials and traditional forms of energy. By integrating more systems thinking into remediation projects, practitioners can think beyond the traditional technologies typically used and how technologies are deployed. To compare top-down and bottom-up thinking, a traditional technology that is considered very sustainable-enhanced in situ bioremediation-is compared to a successful, but infrequently deployed technology-subgrade biogeochemical reactors. Life Cycle Assessment is used for the evaluation and shows the footprint of the subgrade biogeochemical reactor to be lower in all seven impact categories evaluated, sometimes to a significant degree.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Environmental Management - Volume 204, Part 2, 15 December 2017, Pages 730-737
نویسندگان
, ,