Five rules for pragmatic blue growth

مفهوم رشد آبی، جدیدترین فراخوانی اخیر برای مدیریت جامعتری از سیستم های پیچیده دریایی اجتماعی-محیطی است. پیچیدگی سیستم های اقیانوس، همراه با محدودیت های داده ها و ظرفیت، نیاز به یک رویکرد به مدیریت است که عملی است یعنی هدف و راه حل گرا، واقع بینانه و عملی است. این مقاله پنج قاعده ای را برای ایجاد این رویکرد پیشنهاد و مورد بحث قرار می دهد. 1) تعریف اهداف، تقسیم سود و تلاش برای بهره وری. شناخت اهداف ذینفعان و ماهیت اختلاف بین آنها، هدایت گرا مدیریت را حفظ می کند، از طیف وسیعی از گزینه ها آگاه می شود و احتمال یافتن راه حل های برنده را به حداکثر می رساند. 2) اطلاعاتی که دارید می توانید بیشتر از آنچه فکر می کنید انجام دهید. شباهت متقابل سیستم، پیچیدگی درون سیستم و اصول اولیه عمومی، ارزش اطلاعاتی را برای داده های جمع آوری شده در داخل و خارج از سیستم مدیریت می کند. 3) مشارکت ذینفعان، اما درست انجام دهید. همکاری مدیریت و علم شهروندی می تواند ابزار مهم در جعبه ابزار علم و مدیریت باشد، به ویژه در مناطق داده و ظرفیت محدود. 4) تاثیر خود را اندازه گیری کنید و یاد بگیرید که به آنجا بروید. این می تواند هزینه های کوتاهمدت راه اندازی را افزایش دهد اما می تواند از پسماندهای بزرگتر منابع در بلندمدت جلوگیری کند. 5) موسسات طراحی، نه رفتارها. مدیریت مستقیما کنترل تلاش های ماهی، نرخ آلودگی یا رفتارهای دیگر را کنترل نمی کند، بلکه مکاتبات را نظارت می کند که ذینفعان آن ها را انتخاب می کنند. هر کدام از این قوانین از موفقیتهای واقعی و مطالعات موردی الهام گرفته شده است. نمونه های بتن برای نشان دادن مفاهیم کلیدی مورد استفاده قرار می گیرند، با هدف ارائه یک مجموعه قابل هضم از دستورالعمل های که هر مدیر می تواند پیروی کند.