A review of polymeric membranes and processes for potable water reuse

منابع آب متعارف در بسیاری از مناطق برای پاسخگویی به نیازهای آب در حال رشد جمعیت ناکافی هستند، لذا استفاده مجدد از آنها به عنوان یک روش تقویت آب رسانی پذیرفته می شود. پیشرفت های اخیر در تکنولوژی غشای ممکن است برای احیاء فاضلاب شهری برای تولید آب آشامیدنی، به عنوان مثال، استفاده مجدد از شکر ممکن است. گرچه ادراک عمومی می تواند یک چالش باشد، استفاده مجدد از شستشو اغلب روش کمترین انرژی برای ارائه آب آشامیدنی اضافی به مناطق تنش زا است. انواع غشاء توسعه یافته است که می تواند آلاینده های آب را از ذرات و پاتوژن ها به ترکیبات آلی و نمک های حل شده حذف کنند. به طور معمول، گیاهان تصفیه پذیر قابل استفاده با استفاده از غشاهای پلیمری برای میکروفیفتراسیون یا اولترافیلتراسیون همراه با اسمز معکوس و در بعضی موارد نانوفیلتراسیون استفاده می شوند. خصوصیات غشاء، از جمله اندازه حفره، رطوبت، شارژ سطحی، زبری، مقاومت حرارتی، پایداری شیمیایی، نفوذ پذیری، ضخامت و مقاومت مکانیکی، بین غشاء و کاربردها متفاوت است. پیشرفت در تکنولوژی غشاء از جمله مواد غشایی جدید، پوشش ها و روش های تولید، و همچنین فرآیندهای غشایی ظهور مانند بیوراکتورهای غشایی، الکترو دی دیالیز و اسمز معکوس برای بهبود انتخاب، مصرف انرژی، مقاومت در برابر سقوط و / یا هزینه سرمایه توسعه یافته است. هدف از این بررسی ارائه خلاصه ای جامع از نقش غشاهای پلیمری و اجزای فرآیند در درمان فاضلاب به کیفیت آب آشامیدنی و برجسته کردن پیشرفت ها و نیازهای اخیر در فرآیند جداسازی است. به غیر از غشاهای خود، این بررسی زمینه و تاریخ استفاده مجدد قابل استفاده را می دهد و معمولا از زنجیره های فرایند استفاده مجدد استفاده می شود، مراحل پیش درمان شده و فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته. روند کلیدی در تکنولوژی غشا شامل تنظیمات جدید، مواد و تکنیک های پیشگیری از آسیب رساندن است. چالش هایی که هنوز با برنامه های کاربردی قابل استفاده مجدد قابل استفاده بر روی غشاء، از جمله حذف مواد شیمیایی و بیولوژیکی، غشای غشاء و تصور عمومی، به عنوان مناطقی که نیاز به تحقیق و توسعه بیشتری دارند، برجسته می شوند.