Toward a new spacecraft optimal design lifetime? Impact of marginal cost of durability and reduced launch price

عمر طول عمر طراحی ماهواره ها همچنان افزایش می یابد، بخشی به دلیل انتظار بر این است که هزینه های ماهواره ای در هر روز عملیاتی با افزایش طول عمر طراحی کاهش یابند. در این کار، این انتظار را با بازبینی مسئله انتخاب دوام فضاپیما در مواجهه با کاهش قیمت راه اندازی و هزینه های مختلف هزینه های مدل دوام، به چالش می کشد. برای اولین بار، یک مرور کلی از اندیشه اقتصادی در مورد دوام ارائه می کنیم و بر محدودیت های آن تاکید می کنیم، زیرا به مسئله ما مربوط می شود (مثلا فرض بر هزینه نهایی هزینه دوام). سپس به بررسی تأثیر ادغام هزینه های دوام فضاپیما و قیمت راه اندازی می پردازیم و شرایطی را ایجاد می کنیم که عمر طراحی طراحی بهینه را که کوتاه تر از طولانی ترین عمر قابل دستیابی است، افزایش می دهد. به عنوان مثال، ما می بینیم که هزینه های بالای دوام به طول عمر طراحی کوتاهی کمک می کند و در این شرایط انتخاب بهینه برای کاهش قیمت راه اندازی نسبتا پایدار است. در مقابل، هزینه های پایین تر دوام به طول عمر طراحی کمک می کند و انتخاب مطلوب به کاهش قیمت راه اندازی بسیار حساس است. در هر دو مورد کاهش قیمت های راه اندازی باعث کاهش عمر طراحی بهینه می شود. نتایج ما چندین موقعیتی را مشخص می کند که اپراتورهای ماهواره ای بهتر از فضاپیماهای با طول عمر طراحی کوتاه تر خواهند بود. فراتر از مسائل مربوط به هزینه و خرید تکرار، دیگر پیامدهای عمر طولانی طراحی شامل افزایش خطر کاهش تکنولوژی با توجه به فرکانس پایین خرید و بازخوانی تکنولوژی و افزایش خطر اپراتورهای ماهواره ای است که فضاپیما قبل از پایان عمر فناوری آن منسوخ خواهد شد (با نتیجه از دست دادن ارزش و مزیت رقابتی). ما با این پیشنهاد موافقت می کنیم که باید فشار طول عمر طراحی فضاپیما را ادامه دهد، تولید کنندگان ماهواره باید فرصت های خود را برای اجاره فضاپیمای خود را به اپراتورها و یا برای مالکیت دارایی در مدار ارجحیت دهند.