Performance improvement of shrouded turbines with the management of casing endwall interaction flows

جریان در توربومایسچر به طور ذاتی ناپایدار است و درک متقابل جریان در ناحیه گرد و غبار پوششی مراحل توربین پوسته، یکی از نیازهای کلیدی برای دستیابی به بهبود بیشتر در عملکرد است. بنابراین، تحقیقات عددی مقایسه ای از تعامل جریان دایره پوشش توربین های پوشیده شده 1.5 مرحله با لبه های مستطیلی و غلاف در تلاش برای ترکیب بی ثباتی جریان در کنترل جریان و زیان های ثانویه جلویی پوشش است. این تحقیق بر مقایسه مکانیسم های جابجایی جریان از پوشش ویروس های ثانویه با بیداری های مستقیم و خمیده بالادست متمرکز است و تأثیرات بر عملکرد منطقه پوشش نهایی نیز مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که بیدار شدن در بخش های شعاعی مختلف، فاصله های مختلفی را برای رسیدن به لبه پیشانی روتور عبور می دهد که بر تعاملات پس از آن با پره های زیر تاثیر می گذارد. و این کاملا شبیه به اثرات زمانبندی است، اما به میزان محدود. تعامل با بیدار شدن خلبان بالادست تاثیر مثبتی بر روی رفتار جریان جریان نهایی می دهد که موجب ضعف جریان ثانویه می شود. اثرات ناپایدار ترکیبی بر عملکرد توربین به تعادل ناپایداری مخلوط نانولوله و جریان ثانویه آن بستگی دارد و تاثیر منفی این اثرات باید برای دستیابی به عملکرد افزایش یافته کاهش یابد.