دانلود مقالات ISI درباره التهاب راه های هوایی + ترجمه فارسی

التهاب راه های هوایی (Airway inflammation) به بیماریهای مزمن راه های هوایی بدن گفته میشود. راه هوایی در انسان قسمتی از آناتومی دستگاه تنفس است که در روند تنفس به شکل مستقیم نقش ایفا می‌کند. راه هوایی به دو قسمت فوقانی و تحتانی تقسیم‌بندی شده ‌است. راه هوایی فوقانی شامل بینی، مجرای بینی، سینوسهای اطراف بینی، حلق و بخشی از حنجره که بالاتر از تارهای صوتی قرار دارد می‌شود. راه هوایی تحتانی شامل بخشی از حجنره که پایین‌تر از تارهای صوتی قرار می‌گیرد، نای، نایژه و نایژک‌ها می‌شود. ریه‌ها را می‌توان در همین قسمت طبقه‌بندی کرد یا به شکل مجزا به همراه برونشیل‌های تنفسی، مجاری آلوئول، کیسه‌های آلوئول و آلوئول در نظر گرفت. همچنین در یک تقسیم‌بندی دیگر راه هوایی را می‌توان به دو بخش انتقال دهنده و تنفسی تقسیم‌بندی کرد. منطقه انتقال دهنده هوا و گازهای تنفسی را به بخش تنقسی منتقل می‌کند و در بخس تنفسی تبادل گازهای تنفسی صورت می‌گیرد. بخش انتقال دهنده شامل ساختارهای خارج از ریه مانند بینی، حلق، حنجره و تراشه و ساختارهای داخل ریه که در تبادل گازهای تنفسی نقش ندارند مانند برونش و برونشیول‌ها و برونشیول‌های انتهایی می‌شود. این بخش هوا را که فیلتر، گرم و مرطوب شده به بخش تنفسی منتقل می‌کند. بخش تنفسی شامل برونشیول تنفسی، مجاری آلوئول و آلوئول‌ها است. در این بخش، تبادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن با خون صورت می‌گیرد. برونشیول‌های تنفسی و مجاری آلوئولار ۱۰ درصد از تبادل گاز را انجام می‌دهند و ۹۰ درصد باقی تبادل گاز در آلوئول‌ها انجام می‌گیرد. بعد از برونش‌ها، لوله‌های اننقال هوا تا رسیدن به آلوئول‌ها تقریباً ۲۰ تا ۲۳ بار تقسیم می‌شوند. عفونت دستگاه تنفسی فوقانی احتمالاً شایع‌ترین عفونت در جهان است. عفونت راه‌هوایی در نوزادان و افراد مسن به دلیل ضعیف بودن بیشتر محتمل است. بسیاری از این عفونتها کشنده هستند اما تحقیقات جدید و علم پزشکی درمان این نوع عفونت‌ها را امکان‌پذیر کرده‌است. برای درمان عفونت‌های باکتریایی آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود اما در مقابل درمان عفونتهای ویروسی سخت‌تر بوده اما امکان‌پذیر است. سرماخوردگی و آنفلوآنزا شایع‌ترین علت عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های جدی‌تری شده و دستگاه تنفسی تحتانی را نیز درگیر کند، سینه‌پهلو شایعترین و پرتکرارترین عفونت دستگاه تنفسی تحتانی است. این عفونت می‌تواند باکتریایی، ویروسی یا قارچی داشته باشد. پنومونی می‌تواند از طریق هوا منتقل شود بنابراین زمانی که فرد نفس می‌کشد عوامل بیماری‌زا از طریق هوا وارد سیستم تنفسی فرد می‌شوند و به سرعت در دستگاه تنفسی تحتانی رشد می‌کند و ریه‌ها را پر از مایع و مخاط می‌کند که این منجر به سختی تنقس و سرفه‌های زیاد می‌شود. این سرفه‌ها به دلیل تلاش بدن جهت خارج کردن مایع اضافی و مخاط ایجاد بروز می‌کند. اگر فرد مبتلا به سایر بیماری‌ها نظیر آسم، آنفلوآنزا، بیماری قلبی یا سرطان باشد احتمال ابتلا به این عفونت‌ها بیشتر است. برونشیت یکی دیگر از عفونت‌های راه‌هوایی است که دستگاه تنفسی تحتانی را درگیر می‌کند، این عفونت منجر به التهاب در راه‌هوایی می‌شود. برونشیت در دو شکل وجود دارد، برونشیت حاد که قابل درمان است یا بدون درمان بهبود پیدا می‌کند و برونشیت مزمن که شدید و ضعیف می‌شود و تأثیر خود را روی ریه می‌گذارد. این بیماری موجب افزایش ترشحات راه‌هوایی می‌شود. برونشیت مزمن در بین افراد سیگاری شایع است زیرا مواد ناشی از سیگار کشیدن در ریه‌ها تجمع پیدا می‌کند که این مورد باعث شده ریه‌ها سخت‌تر کار کنند و برای بهبود خود تلاش بیشتری کنند. سل یکی دیگر از بیماری‌های شایع در دستگاه تنفسی تحتانی است. این بیماری از طریق قطرات تنفسی از فرد بیمار به سایر افراد منتقل می‌شود. این عفونت منجر به تخریب بافت ریه می‌شود که باعث ایجاد سرفه خونی می‌شود، عدم درمان این بیماری منجر به مرگ می‌شود. برونش‌ها مسیر اصلی رسیدن هوا به ریه راست و ریه چپ هستند. راه هوایی هوا را که شامل اکسیژن می‌باشد به برونشیول‌ها در داخل ریه منتقل می‌کند. التهاب در برونش و برونشیول‌ها می‌تواند سبب تنگی راه‌هوایی و بروز حملات آسم شود. این بیماری سبب بروز خس‌خس، تنگی قفسه سینه و مشکلات شدید تنفس می‌شود. انواع متفاوتی از آسم وجود دارد که می‌تواند روی عملکرد برونش‌ها اثر بگذارد. حساسیت به یک ماده می‌تواند منجر به بروز یک واکنش آلرژیک شود که در نهایت باعث التهاب در راه‌هوایی و برونش‌ها می‌شود، در نتیجه عبور هوا از بین می‌رود یا کاملاً بسته می‌شود.