دانلود مقالات ISI درباره آنسفالوپاتی + ترجمه فارسی

آنسفالوپاتی یک اختلال عملکرد یا بیماری مغز است. در پزشکی نوین٬ آنسفالوپاتی یه یک بیماری خاص گفته نمی‌شود، بلکه یک نشانگان یا سندروم همراه با اختلال کلی در کارکرد مغزی است. این نشانگان می تواند در اثر عواملی با ریشه ارگانیک و آلی یا ناارگانیک باشد. عارضه آنسفالوپاتی مزمن ناشی از ضربه (CTE) یک عارضه پیشرونده تحلیل‌برنده مغز است که در ورزشکاران (و دیگرانی) که در معرض ضربه‌های مغزی مکرر- چه ضربه‌های مغزی منجر به بیهوشی و چه ضربات خفیف‌تر بی‌علامت، بوده‌اند، رخ می‌دهد. دچار شدن بوکسورها به این عارضه از دهه 1920 شناخته شده بود. اما گزارش‌های اخیر بر مبنای بررسی مغزهای بازیکنان حرفه‌ای بازنشسته شده فوتبال آمریکایی (ورزشی که با ضربات مکرر به بازیکنان همراه است) و سایر ورزشکاران که سابقه ضربات مکرر مغزی داشته‌اند، از لحاظ آسیب‌شناسی عصبی، وجود این عارضه را در این افراد ثابت کرده است. ضربات مکرر وارده بر سر در این افراد باعث برانگیخته شدن یک روند پیشرونده تحلیل بافت مغزی می‌شود که از جمله با تشکیل پروتئین غیرطبیعی tau ( که در مغز مبتلایان به آلزایمر هم دیده می‌شود) هم همراه است. این تغییرات ممکن است ماه‌ها، سال‌ها یا حتی دهه‌ها پس از وارد شدن آخرین ضربه به مغز و پایان حرفه ورزشی فرد آغاز شود. تحلیل رفتن مغز در این بیماری به نقصان حافظه، اغتشاش شعور، اختلال در داوری، مشکلات کنترل تکانه، پرخاشگری و نهایتا زوال عقل پیشرونده می‌انجامد. انواع آنسفالوپاتی: آنسفالوپاتی مزمن ترومایتی: زمانی اتفاق می افتد که چندین ضربه یا آسیب به مغز وارد می شود آنسفالوپاتی گلیسین: یک بیماری ژنتیکی است که در آن سطح گلیسین (اسید آمینه) در مغز به صورت غیر طبیعی بالا است آنسفالوپاتی هشیموتو: یک اثر نادر از بیماری های خود ایمنی است که در آن بدن به غده تیروئید حمله می کند. آنسفالوپاتی کبدی: نتیجه بیماری کبدی است آنسفالوپاتی هیپرتونیک: این بیماری در نتیجه فشار خون بسیار بالا ایجاد می شود آنسفالوپاتی هیپوکسی: زمانی که مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند ایجاد می شود آنسفالوپاتی لایم: یکی از عوارض بیماری لایم است. کنه های آلوده این بیماری باکتریایی را انتقال می دهند. آنسفالوپاتی استاتیک: ناشی از آسیب مغزی دائمی یا اختلال عملکرد است. فقدان اکسیژن در مغز، مانند زمانی که جنین در رحم مادر در معرض الکل قرار دارد. این مثال تنها یکی از دلایل متعدد ایجاد این نوع انسفالوپاتی است. آنسفالوپاتی سمی- متابولیکی: نتیجه ایجاد عفونت ها، تجمع سموم یا نارسایی اندام ها می باشد. آنسفالوپاتی های اسفنجی شکل: در نتیجه بیماری های پریون ایجاد می شود. پروتئین پریون معمولا در بدن رخ می دهد. اما جهش در آن می تواند باعث ایجاد بیماری شود. بیماری پریون شامل بیماری های مزمن از جمله بی خوابی خانوادگی منجر به مرگ، KURU و بیماری کروتسفلد جاکوب است. آنسفالوپاتی اورمیک: نتیجه نارسایی کلیه است. آنسفالوپاتی ورنیکه: در نتیجه کمبود ویتامین B1 رخ می دهد. مصرف طولانی مدت مشروبات الکلی و جذب ضعیف این ویتامین از مواد غذایی می توانند باعث کمبود ویتامین B1 شوند. درمان: درمان آنسفالوپاتی با توجه به علت ایجاد کننده آن متفاوت است. برای درمان این اختلال ممکن است از داروها برای کم کردن نشانه ها و یا جراحی برای درمان علت زمینه ای استفاده شود. پزشک همچنین گاهی از مکمل های غذایی برای کاهش شانس آسیب مغزی استفاده می کند. البته گاهی نیز پیشنهاد می شود رژیم غذایی مخصوصی برای درمان علل زمینه ای به کار گرفته شود. در بعضی موارد از بیماری، مانند زمانی که مغز اکسیژن کافی را دریافت نمی کند، ممکن است بیمار به کما برود. در موارد شدید مانند این حالت، پزشک معمولا درمان های حمایتی برای افرایش شانس زنده ماندن بیمار را تجویز می کند.