آنچه پزشکان به شما نمی‌گویند: واقعیت‌های پنهان تغییرات واژن پس از زایمان!

زایمان، تجربه‌ای شگفت‌انگیز و در عین حال طاقت‌فرسا است که نه تنها جسم بلکه روح مادر را نیز دگرگون می‌کند. در حالی که اغلب توجهات به نوزاد تازه متولد شده و بهبودی عمومی مادر معطوف می‌شود، تغییرات ظریف اما مهمی در ناحیه واژن رخ می‌دهد که کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

تغییرات ظاهری و ساختاری واژن

پس از زایمان، به ویژه زایمان طبیعی، ناحیه واژن ممکن است دچار تغییرات قابل توجهی شود که برخی از آن‌ها موقتی و برخی دیگر ممکن است دائمی باشند. درک این تغییرات می‌تواند به مادران کمک کند تا با بدن جدید خود سازگار شوند و در صورت نیاز به دنبال راهکارهای مناسب باشند.

  • اتساع و کشیدگی: در طول زایمان طبیعی، بافت‌های واژن به طور قابل توجهی کشیده می‌شوند تا نوزاد بتواند عبور کند. این کشیدگی می‌تواند منجر به احساس گشادی و افتادگی در ناحیه واژن شود.
  • تورم و کبودی: پس از زایمان، به دلیل فشار و کشیدگی، ناحیه پرینه (ناحیه بین واژن و مقعد) و خود واژن ممکن است متورم و کبود شود. این علائم معمولاً طی چند هفته اول پس از زایمان بهبود می‌یابند.
  • پارگی‌ها و برش اپیزیوتومی: در برخی موارد، به ویژه در زایمان‌های اول یا زایمان‌های دشوار، ممکن است پارگی در ناحیه پرینه رخ دهد یا پزشک برای تسهیل خروج نوزاد اقدام به برش اپیزیوتومی کند. ترمیم این پارگی‌ها و برش‌ها نیازمند زمان و مراقبت مناسب است و می‌تواند منجر به ایجاد اسکار شود.
  • تغییر در رنگ: ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش جریان خون در دوران بارداری و پس از زایمان، رنگ ناحیه واژن کمی تیره‌تر شود. این تغییر معمولاً موقتی است.

تغییرات عملکردی و حسی واژن

علاوه بر تغییرات ظاهری، عملکرد و حس واژن نیز پس از زایمان می‌تواند تحت تأثیر قرار بگیرد. آگاهی از این تغییرات می‌تواند به مادران در مدیریت آن‌ها و بازگشت به فعالیت‌های روزمره و روابط جنسی کمک کند.

  • خشکی واژن: تغییرات هورمونی پس از زایمان، به ویژه در دوران شیردهی که سطح استروژن پایین است، می‌تواند منجر به خشکی واژن شود. این خشکی می‌تواند باعث ناراحتی در هنگام مقاربت و حتی در فعالیت‌های روزمره شود.
  • بی‌اختیاری ادرار: ضعف عضلات کف لگن پس از زایمان، به ویژه زایمان طبیعی، می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادرار استرسی شود. این وضعیت به معنای نشت ادرار هنگام سرفه، عطسه، خنده یا ورزش است.
  • درد و ناراحتی: وجود بخیه‌ها ناشی از پارگی یا اپیزیوتومی، التهاب و حساسیت بافت‌ها می‌تواند باعث درد و ناراحتی در ناحیه واژن شود. این درد معمولاً با گذشت زمان و مراقبت‌های لازم کاهش می‌یابد.
  • کاهش حس: برخی از زنان ممکن است پس از زایمان متوجه کاهش حس در ناحیه واژن شوند. این مسئله می‌تواند ناشی از کشیدگی عصب‌ها در طول زایمان باشد و معمولاً به مرور زمان بهبود می‌یابد.
  • پرولاپس اندام‌های لگنی: در موارد نادر، ضعف شدید عضلات کف لگن می‌تواند منجر به پرولاپس (افتادگی) اندام‌های لگنی مانند مثانه، رحم یا رکتوم به داخل واژن شود. این وضعیت نیازمند ارزیابی و درمان پزشکی است.

نقش ورزش‌های کف لگن (کگل)

ورزش‌های کف لگن، که به عنوان تمرینات کگل نیز شناخته می‌شوند، نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد عضلات کف لگن پس از زایمان دارند. انجام منظم این تمرینات می‌تواند به موارد زیر کمک کند:

  • تقویت عضلات واژن و پرینه
  • بهبود بی‌اختیاری ادرار
  • افزایش حس در ناحیه واژن
  • بهبود حمایت از اندام‌های لگنی
  • تسریع روند بهبودی پس از پارگی یا اپیزیوتومی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در حالی که بسیاری از تغییرات واژن پس از زایمان طبیعی هستند و با گذشت زمان بهبود می‌یابند، برخی علائم نیازمند توجه پزشکی فوری هستند. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، حتماً با پزشک خود مشورت کنید:

  • خونریزی شدید و غیرطبیعی
  • درد شدید و مداوم در ناحیه واژن یا لگن
  • تب و لرز
  • ترشحات بدبو یا غیرطبیعی از واژن
  • مشکل در دفع ادرار یا مدفوع
  • احساس بیرون زدگی یا فشار در ناحیه واژن
  • عدم بهبود درد یا ناراحتی پس از گذشت چند هفته

مراقبت‌های خانگی و توصیه‌های مهم

علاوه بر ورزش‌های کف لگن، رعایت برخی نکات و مراقبت‌های خانگی می‌تواند به بهبود و تسکین ناراحتی‌های ناشی از تغییرات واژن پس از زایمان کمک کند:

  • استفاده از کمپرس سرد در 24 تا 48 ساعت اول برای کاهش تورم و درد.
  • نشستن در آب گرم چند بار در روز برای تسکین درد و التهاب.
  • خشک نگه داشتن ناحیه و تعویض منظم نوار بهداشتی.
  • استفاده از لباس زیر نخی و گشاد برای گردش هوا بهتر.
  • اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین و انجام فعالیت‌های سنگین در هفته‌های اول پس از زایمان.
  • نوشیدن مقدار کافی آب برای جلوگیری از یبوست که می‌تواند فشار بیشتری به ناحیه لگن وارد کند.
  • در صورت خشکی واژن، با مشورت پزشک می‌توان از روان‌کننده‌های مبتنی بر آب استفاده کرد.
  • صبور باشید و به بدن خود زمان بدهید تا بهبود یابد.

بازگشت به روابط جنسی

بازگشت به روابط جنسی پس از زایمان یک تصمیم شخصی است و هیچ زمان مشخصی برای آن وجود ندارد. معمولاً پزشکان توصیه می‌کنند تا زمان قطع کامل خونریزی پس از زایمان و احساس راحتی مادر صبر شود. تغییرات واژن مانند خشکی و درد ممکن است بر تجربه جنسی تأثیر بگذارند. صحبت با همسر و استفاده از روان‌کننده‌ها می‌تواند کمک‌کننده باشد. در صورت تداوم مشکلات، مشورت با پزشک متخصص زنان توصیه می‌شود.

نتیجه‌گیری

تغییرات واژن پس از زایمان یک بخش طبیعی از روند بهبودی پس از تولد نوزاد است. آگاهی از این تغییرات، انجام مراقبت‌های مناسب و در صورت لزوم مراجعه به پزشک می‌تواند به مادران کمک کند تا با این دوران به سلامت و آرامش عبور کنند و به کیفیت زندگی مطلوب خود بازگردند. صحبت کردن با پزشک و سایر مادران می‌تواند به کاهش احساس تنهایی و افزایش آگاهی در این زمینه کمک کند. به یاد داشته باشید که بدن شما پس از زایمان نیاز به زمان و مراقبت دارد.

کپی شد
نظر شما چیه؟
پربازدیدترین مطالب
آخرین مطالب
از دست ندید