Towards quantitative environmental reconstructions from ancient non-analogue microfossil assemblages: Ecological preferences of Paleocene - Eocene dinoflagellates

مهمتر از همه، کار ما نشان می دهد که اعتبار سنجی و اندازه گیری سیگنال های زیست محیطی توسط داده های مستقل پروکسی محیطی، امکان استخراج اطلاعات کمتری از طیف گسترده ای از مجموعه های میکروفوسلی غیرمجاز فراهم می آورد. در حالی که این رویکرد به گروه خاصی از میکروفوسلها محدود نمی شود (یا ماکروفسیل ها)، ما تأکید می کنیم که مجموعه داده های کالیبراسیون مناسب، پرونده های پروکسی با کیفیت بالا و رسوبی و ژئوشیمیایی مورد نیاز است و باید از نظر جغرافیایی مناسب و شامل یک یا چند اختلال زیست محیطی باشند. با استفاده از این رویکرد، می توان چنین روابط تجربی را برای طیف گسترده ای از گروه های میکروفوسلی که سوابق زمین شناختی بسیار مکمل دارند، افزایش داده و داده های موجود را تضمین می کند و استفاده از پائولوکتولوژی مبتنی بر میکروفوسلین را تضمین می کند.