Robots on stage: A cognitive framework for socially interacting robots

این مقاله تلاشی است برای مشخص کردن مهارت های شناختی که در توسعه روبات های اجتماعی تعامل دارند. ما استدلال می کنیم که هنرهای تجسمی، مانند شعر بداهه نوازی، می تواند به عنوان یک تست مفید برای توسعه و ارزیابی روبات هایی که با انسان ها ارتباط برقرار می کنند، مفید باشد. مقاله مقاله ای را ارائه می دهد که شاعر و خواننده انسان شناسی مبتنی بر گفتار است که می تواند (1) گوش دادن به دستورات انسانی و تولید اشعار بر تقاضا؛ (2) بازخورد مخاطبین را درک می کنند و واکنش نشان دادن پاسخ عاطفی مربوطه را نشان می دهند؛ و (3) جنبشهای ژستیکال طبیعی را به وجود می آورند که با سیگنال های اجتماعی وابسته به پردازش احساسات را تقویت می کنند. ما در مورد هر یک از توانایی های درگیر بحث می کنیم، پیاده سازی های کاری را انجام می دهیم و نشان می دهیم که چگونه در یک معماری شناختی تجسم پذیرفته شده برای دستیابی به هماهنگی روان و زمان بندی مشترک اقداماتی که در رویدادهای زنده مورد نیاز است.