Socially optimal social security and education subsidization in a dynastic model with human capital externalities, fertility and endogenous growth

این مقاله سیاستهای دولتی اجتماعی را در یک مدل خانوادگی سلسله مراتبی با سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی، باروری درونی و منفعت مثبت از میانگین سرمایه انسانی مورد بررسی قرار می دهد. چنین سرریزهایی سرمایه گذاری سرمایه انسانی را کاهش می دهند، اما باروری را از بهترین شرایط اجتماعی خود افزایش می دهند. اولا بهینه سازی اجتماعی با مجموعه ای غیر قابل محاسبه به دلیل کمبود کیفیت در مورد کودکان توصیف می کنیم. پس از آن ما نشان می دهیم که یارانه تامین اجتماعی و آموزش و پرورش با مالیات بر درآمد مشمول مالیات می تواند به طور کامل زیان های کارآیی ناشی از ناپایداری را از بین برده و به شرایط مطلوب اجتماعی برساند. با این حال، هیچ یک از سیاست ها نمی توانند به تنهایی انجام دهند.