Middle Palaeolithic land use in Dutch and Belgian Limburg: Integrating data from surface sites

پایگاه دادههای باستانشناسی پیلئولیتی اروپایی غنی است، اما با توجه به شواهدی که در سایتهای طبقه بندی شده وجود دارد، محروم است. در بسیاری از حوضه های رودخانه، شواهد شایع و غالبا نادیده گرفته شده برای اشغال میانی پیلئولیتی در پیمپیست های سنگی در سطح یافت می شود. با استفاده از یک مطالعه موردی، این مقاله به مسئله چگونگی ادغام داده های جمع آوری مصنوعات سنگی از چنین زمینه هایی می پردازد تا مکمل یک تصویر اغلب ناسازگار از استفاده درازمدت زمین باشد. تجزیه و تحلیل نمونه ای از مجموعه های سطح بالایی اقیانوس آرام از لبه های فلات و تراس های جنوب غربی در لندن هلند و بلژیک، داده های مناسب برای مقایسه و ادغام با آن دسته از مجموعه های طبقه بندی شده مرتبط با کفۀ دره گسترده ای را نشان می دهد. اندازه نمونه ها و روابط تنوع کلاس های مصنوعی، اثرات اندازه نمونه را محاسبه می کنند و الگوهای عددی تقسیم بندی بین سایت ها از توالی های کاهش هسته و تخریب مصنوعی دیفرانسیل، به طور قابل توجهی نشانگر تحرک منطقه ای و استفاده از زمین هستند. تغییرات در تنوع کلاس های مصنوعی در میان مجموعه ها همچنین نشان دهنده تفاوت در فراوانی شغل سایت است. با توجه به دیدگاه دیکرونی دراز مدت، شواهد یکپارچه از پیمپی تجمعی و فضایی نشان می دهد که رفتار استفاده از زمین پیچیده، پویا و متنوع است با توجه به عوامل توپوگرافی در منطقه تحقیقاتی. عدم قطعنامه های زمانی، فرآیندهای تشکیل متغیر سایت و شرایط بازیابی مصنوعی پیچیده تفسیر مفصلی از الگوهای استفاده از زمین است. علی رغم این مشکلات، نتایج نشان می دهد که در طول پیلئومیت میانی در منطقه تحقیقاتی، برخی از مناطق فلات و تراس، مکان های ماندگار بوده اند که اغلب برای مقاصد مختلف مجددا اشغال شده اند، در حالی که دیگر مکان ها و مکان های مشابه مشابه با رودخانه ها و دره های جریان یافته به نظر می رسد که مجددا برای محدوده فعالیت های بیشتر محدود شده اند.