کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5479315 1522085 2017 22 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Developing collaborative capacity in pilot projects: Lessons from three Dutch flood risk management experiments
ترجمه فارسی عنوان
توسعه ظرفیت مشترک در پروژه های آزمایشی: درس های سه آزمایش مدیریت ریسک سیل در هلند
کلمات کلیدی
پروژه های خلبان، ظرفیت همکاری، مدیریت ریسک سیل، سازگاری تغییرات اقلیمی، زمینه کارکردی، حکومت،
ترجمه چکیده
خلبانان اغلب برای کشف فرصت های نوآوری سیاست در فاصله ای از رژیم سیاسی در یک محیط امن استفاده می شوند، اما آنها همچنین می توانند به عنوان یک سازمان مرزی عمل کنند و به ایجاد اعتماد، درک متقابل و احترام متقابل بین بازیگران مختلف با دیدگاه های مختلف کمک کنند . با این حال، سوال اینکه چگونه ویژگی های خاص خلبانان به ایجاد ظرفیت مشترک کمک می کند هنوز پاسخی نداده است. دامنه خاصی که خلبانان اغلب استفاده می کنند دامنه در حال ظهور اقتباس تغییرات اقلیمی است. در هلند، استفاده از خلبانان برای بررسی امکان استفاده از یک رویکرد مبتنی بر ریسک بیشتر برای مدیریت سیلاب مورد استفاده قرار می گیرد. رویکرد سنتی برای جلوگیری از سیل با استفاده از رودخانه ها و سدها به تدریج توسط یک رویکرد مبتنی بر ریسک به نام ایمنی چند سطحی سیل جایگزین می شود. در این رویکرد، که در مقایسه با رویکرد پیشگیرانه سنتی بسیار پیچیده است، مدیریت ریسک سیل بر مبنای سه نوع اقدامات در سطوح مختلف است: جلوگیری از سیل، برنامه ریزی فضایی انطباق و مدیریت اضطراری. پیاده سازی این رویکرد جدید نیازمند همکاری میان مقامات دولتی مختلف با اهداف مختلف کاری، صلاحیت های قانونی و منابع است. در سال 2013، سه خلبان منطقه ای آغاز شد تا کشف کنند که چگونه این مفهوم جدید می تواند مورد استفاده قرار گیرد. این خلبانان (که در آن همکاری ضروری بود، اما همچنین بسیار دشوار بود به دلیل تکه تکه شدن وسیع عرصه سیاست) در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص شود که آیا و چگونگی ساختار خاصی از یک پروژه آزمایشی به ایجاد ظرفیت مشترک کمک می کند، چه ویژگی های خلبان به این ظرفیت، و آن چه مانع توسعه آن می شود.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی انرژی های تجدید پذیر، توسعه پایدار و محیط زیست
چکیده انگلیسی
Pilots are frequently used to explore the possibilities for policy innovation at a distance from the policy regime in a safe environment, but they can also function as a boundary organization and contribute to the development of trust, mutual understanding and reciprocity among different actors with different viewpoints. However, the question of how pilots' particular characteristics contribute to collaborative capacity building is as yet unanswered. A specific domain in which pilots are frequently used is the emerging domain of climate change adaptation. In the Netherlands, pilots are used to explore the possibilities of using a more risk-based approach to flood management. The traditional approach of preventing floods by dikes and dams is gradually being replaced by a risk-based approach called multilevel flood safety. In this approach, which is quite complex compared to the traditional prevention-oriented approach, flood risk management is based on three types of measures at different levels: preventing floods, adaptive spatial planning and emergency management. The implementation of this new approach requires collaboration among different public authorities with different task orientations, legal competencies and resources. In 2013, three regional pilots were started to explore how this new concept could be applied. These pilots (in which collaboration was indispensable but also highly difficult because of the huge fragmentation of the policy arena) are analyzed in this paper to determine whether and how the specific functional context of a pilot project contributes to collaborative capacity building, which pilot characteristics contribute to this capacity, and which ones hinder its development.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Cleaner Production - Volume 169, 15 December 2017, Pages 225-233
نویسندگان
, ,