Towards comprehensive cardiac repair and regeneration after myocardial infarction: Aspects to consider and proteins to deliver

بیماری قلبی ایسکمی یکی از علل اصلی مرگ در سراسر جهان است. پس از شروع انفارکتوس میوکارد، بسیاری از تغییرات پاتولوژیک رخ می دهد و بیماری را به سمت نارسایی قلبی پیش می رود. آسیب شناسی هایی مانند ایسکمی، التهاب، مرگ و میر کاردیومیوسیت، ترمیم بطنی و انقباض و فیبروز بینابینی، سیگنالینگ بسیاری از پروتئین ها را به وجود می آورند. پروتئین ها می توانند نقش مهمی در محدود کردن یا مقابله با تغییرات پاتولوژیک پس از انفارکتوس داشته باشند. با این حال، آنها عموما نیمه عمرشان را به شکل آزاد خود دارند و می توانند از مزایای ارائه شده توسط سیستم های آزمایشی کنترل شده برای غلبه بر چالش های آنها بهره مند شوند. تحویل کنترل ترکیبی بهینه از پروتئین ها در طی نشانه های فیزیولوژیکی ناحیه فضایی خود به میوکارد دیابتی دارای توان بالایی برای ترمیم و بازسازی قلب است. اثربخشی مداخلات درمانی بستگی به توضیح مکانیزم های مولکولی پروتئین های محموله و کنترل زمان فضایی از انتشار آنها دارد. احتمال دارد که پروتئین های چندگانه یک بازسازی جامع و کاربردی از قلب را در یک استراتژی کنترل آزاد فراهم کنند.