The use of discrete harmonics in direct multi-scale embedding of polycrystal plasticity

ما یک رویکرد برای مستقیما تعبیه مدل های پلاستیکی پلی کریستال در محاسبات مقیاس جزئی را با تأکید بر ردیابی محاسباتی توصیف می کنیم. پیش از این، ما نمونه گیری سازگاری را برای کاهش هزینه محاسبات جاسازی مستقیم انجام دادیم، که در مقایسه با رویکردهای سنتی بیشتر به دو یا چند مرتبه افزایش یافته است. با این حال، در کار قبلی ما، عملکرد توزیع جهت گیری کریستال (بافت بلوری) مجاز نبود که به طور قابل ملاحظه ای تکامل یابد. در اینجا ما در مورد یک رویکرد که با استفاده از هارمونیک های گسسته، با استفاده از ملاحظات مربوط به دقت انتگرال در همگن شدن از آنهایی که مربوط به نمایش کافی از بافت تکامل است، به طور موثر تفکیک می شود. ما درباره رفتارهای اولیه و همگرایی چارچوب پلاستیکی پلی کریستال صحبت می کنیم. برنامه های ویژه بر تغییر شکل تیتانیوم تمرکز می کنند، از جمله اثرات دوزندگی. به طور کلی، چارچوب مبتنی بر هارمونیک دیجیتال مسیر جذابی را برای تعبیه کامپوزیت چند بعدی از پلاستیک پلاستیک ارائه می دهد.