Good deeds gone bad: Lay theories of altruism and selfishness

وقتی مردم به دیگران کمک می کنند، اغلب به نفع خودشان نیز هستند. آیا این مزایا، اعمال رسمی را از حقیقت بی خدایی منع می کند؟ دانشمندان و فیلسوفان این سوال را طولانی به بحث انداخته اند، اما تعداد اندکی از اعتقادات ناپلئون در مورد بلایای طبیعی را در نظر گرفته اند. در اینجا، ما چنین نظریه هایی را که در مورد التریسم وجود دارد، بررسی می کنیم. در دو مطالعه، ناظران در مورد عواملی که به طور حرفه ای رفتار می کنند، خواندند. در برخی موارد، عوامل از لحاظ مادی، اجتماعی و یا احساسی از عهده رفتار (پیامدهای خودگردانی) بهره مند شدند؛ در موارد دیگر، آنها برای ایجاد این مزایا (انگیزه های خودگردان) اقدام کردند. ناظران مجروح شده اقداماتی که پیامدهای خودخواهانه ای را ایجاد می کنند - آنها را به عنوان بی اعتقادی کمتری نسبت به اقداماتی که هیچ مزایایی ندارند، ارزیابی می کنند، مگر اینکه این مزایا عاطفی باشد. وقتی اقدامات نمایندگان شامل انگیزه های خودخواهانه شد، ناظران آنها را به شدت مجازات کردند، رفتار خودشان را بیشتر خودخواهانه نسبت به اقدامات غیرقانونی غیرعلمی دیدند. این داده ها نشان می دهد که نظریه های ناهماهنگ بین انگیزه ها و اثرات جانبی متمایز هستند؟ از اقدامات اجباری، همگام با نظریه های روان شناختی اخلاقیات اخلاقی است.