Intergenerational epigenetic inheritance in models of developmental programming of adult disease

در حال حاضر به خوبی ثابت شده است که محیطی که ما در معرض آن در طول زندگی جنین و نوزاد قرار دارد می تواند تاثیر طولانی مدت بر سلامت ما داشته باشد. این ریشه های توسعه سلامت و بیماری ها است. عوامل شناخته شده برای چنین اثرات برنامه نویسی شامل دسترسی به مواد مغذی داخل رحمی (تعیین شده توسط تغذیه مادران و عملکرد جفتی)، اختلال های غدد درون ریز، سموم و عوامل عفونی است. فرآیندهای اپی ژنتیکی به عنوان یک مکانیزم کلیدی ظهور می کنند که محیط اولیه می تواند به طور دائمی بر سلول ها و متابولیسم بدن پس از چندین دوره تقسیم سلولی تأثیر بگذارد. اخیرا پیشنهاد شده است که اثرات برنامه ریزی شده بیش از نسل اول می تواند مشاهده شود و بنابراین مکانیسم های اپیزیونیک می تواند مبنای انتقال فنوتیپ از والدین به کودک به نوه و فراتر از آن باشد. در اینجا شواهدی برای چنین فرآیندهای مورد بررسی قرار می گیریم.