رشد موهایتان را با این گیاه شگفت‌انگیز دو برابر کنید

لازم نیست منتشر کنید. رفتنی هستند.

چه شد که سپاه شورش کرد؟

وَ بِالْإِسْنَادِ اَلْمُقَدَّمِ ذِكْرُهُ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِهْدِنَا اَلصِّرٰاطَ اَلْمُسْتَقِيمَ - يَقُولُ أَرْشِدْنَا لِلُزُومِ اَلطَّرِيقِ اَلْمُؤَدِّي إِلَى مَحَبَّتِكَ وَ اَلْمُبَلِّغِ إِلَى جَنَّتِكَ مِنْ أَنْ نَتَّبِعَ أَهْوَاءَنَا فَنَعْطَبَ وَ نَأْخُذَ بِآرَائِنَا فَنَهْلِكَ فَإِنَّ مَنِ اِتَّبَعَ هَوَاهُ وَ أُعْجِبَ بِرَأْيِهِ كَانَ كَرَجُلٍ سَمِعْتُ غُثَاءَ اَلنَّاسِ تُعَظِّمُهُ وَ تَصِفُهُ فَأَحْبَبْتُ لِقَاءَهُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَعْرِفُنِي لِأَنْظُرَ مِقْدَارَهُ وَ مَحَلَّهُ فَرَأَيْتُهُ فِي مَوْضِعٍ قَدْ أَحْدَقُوا بِهِ جَمَاعَةٌ مِنْ غُثَاءِ اَلْعَامَّةِ فَوَقَفْتُ مُنْتَبِذاً عَنْهُمْ مُتَغَشِّياً بِلِثَامٍ أَنْظُرُ إِلَيْهِ وَ إِلَيْهِمْ فَمَا زَالَ يُرَاوِغُهُمْ حَتَّى خَالَفَ طَرِيقَهُمْ وَ فَارَقَهُمُ وَ لَمْ يَقِرَّ فَتَفَرَّقَتْ جَمَاعَةُ اَلْعَامَّةِ عَنْهُ لِحَوَائِجِهِمْ وَ تَبِعْتُهُ أَقْتَفِي أَثَرَهُ فَلَمْ يَلْبَثْ أَنْ مَرَّ بِخَبَّازٍ فَتَغَفَّلَهُ فَأَخَذَ مِنْ دُكَّانِهِ رَغِيفَيْنِ مُسَارَقَةً فَتَعَجَّبْتُ مِنْهُ ثُمَّ قُلْتُ فِي نَفْسِي لَعَلَّهُ مُعَامَلَةٌ - ثُمَّ مَرَّ بَعْدَهُ بِصَاحِبِ رُمَّانٍ فَمَا زَالَ بِهِ حَتَّى تَغَفَّلَهُ فَأَخَذَ مِنْ عِنْدِهِ رُمَّانَتَيْنِ مُسَارَقَةً فَتَعَجَّبْتُ مِنْهُ ثُمَّ قُلْتُ فِي نَفْسِي لَعَلَّهُ مُعَامَلَةٌ ثُمَّ أَقُولُ وَ مَا حَاجَتُهُ إِذاً إِلَى اَلْمُسَارَقَةِ ثُمَّ لَمْ أَزَلْ أَتَّبِعُهُ حَتَّى مَرَّ بِمَرِيضٍ فَوَضَعَ اَلرَّغِيفَيْنِ وَ اَلرُّمَّانَتَيْنِ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ مَضَى وَ تَبِعْتُهُ حَتَّى اِسْتَقَرَّ فِي بُقْعَةٍ مِنْ صَحْرَاءَ فَقُلْتُ لَهُ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ لَقَدْ سَمِعْتُ بِكَ وَ أَحْبَبْتُ لِقَاءَكَ فَلَقِيتُكَ لَكِنِّي رَأَيْتُ مِنْكَ مَا شَغَلَ قَلْبِي وَ إِنِّي سَائِلُكَ عَنْهُ لِيَزُولَ بِهِ شُغُلُ قَلْبِي قَالَ مَا هُوَ؟ قُلْتُ رَأَيْتُكَ مَرَرْتَ بِخَبَّازٍ وَ سَرَقْتَ مِنْهُ رَغِيفَيْنِ ثُمَّ بِصَاحِبِ اَلرُّمَّانِ فَسَرَقْتَ مِنْهُ رُمَّانَتَيْنِ - فَقَالَ لِي قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ حَدِّثْنِي مَنْ أَنْتَ؟ قُلْتُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ آدَمَ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ حَدِّثْنِي مِمَّنْ أَنْتَ؟ قُلْتُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِ اَللَّهِ قَالَ أَيْنَ بَلَدُكَ؟ قُلْتُ اَلْمَدِينَةُ قَالَ لَعَلَّكَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قُلْتُ بَلَى قَالَ لِي فَمَا يَنْفَعُكَ شَرَفُ أَصْلِكَ مَعَ جَهْلِكَ بِمَا شُرِّفْتُ بِهِ وَ تَرْكُكَ عِلْمَ جَدِّكَ وَ أَبِيكَ لِأَنَّهُ لاَ يُنْكَرُ مَا يَجِبُ أَنْ يُحْمَدَ وَ يُمْدَحَ فَاعِلُهُ قُلْتُ وَ مَا هُوَ؟ قَالَ اَلْقُرْآنُ كِتَابُ اَللَّهِ قُلْتُ وَ مَا اَلَّذِي جَهِلْتُ؟ قَالَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ جٰاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثٰالِهٰا وَ مَنْ جٰاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلاٰ يُجْزىٰ إِلاّٰ مِثْلَهٰا وَ إِنِّي لَمَّا سَرَقْتُ اَلرَّغِيفَيْنِ كَانَتْ سَيِّئَتَيْنِ وَ لَمَّا سَرَقْتُ اَلرُّمَّانَتَيْنِ كَانَتْ سَيِّئَتَيْنِ فَهَذِهِ أَرْبَعُ سَيِّئَاتٍ فَلَمَّا تَصَدَّقْتُ بِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهَا كَانَتْ أَرْبَعِينَ حَسَنَةً أُنْقِصَ مِنْ أَرْبَعِينَ حَسَنَةً أَرْبَعُ سَيِّئَاتٍ بَقِيَ سِتٌّ وَ ثَلاَثُونَ قُلْتُ ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ أَنْتَ اَلْجَاهِلُ بِكِتَابِ اَللَّهِ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّمٰا يَتَقَبَّلُ اَللّٰهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ -؟ إِنَّكَ لَمَّا سَرَقْتَ رَغِيفَيْنِ كَانَتْ سَيِّئَتَيْنِ وَ لَمَّا سَرَقْتَ اَلرُّمَّانَتَيْنِ كَانَتْ سَيِّئَتَيْنِ وَ لَمَّا دَفَعْتَهَا إِلَى غَيْرِهَا مِنْ غَيْرِ رِضَا صَاحِبِهَا كُنْتَ إِنَّمَا أَضَفْتَ أَرْبَعَ سَيِّئَاتٍ إِلَى أَرْبَعِ سَيِّئَاتٍ وَ لَمْ تُضِفْ أَرْبَعِينَ حَسَنَةً إِلَى أَرْبَعِ سَيِّئَاتٍ فَجَعَلَ يُلاَحِينِي فَانْصَرَفْتُ وَ تَرَكْتُهُ؛

از امام صادق عليه السّلام روایت است كه در بارۀ آيۀ مباركۀ: «ما را به راه راست هدايت فرما» فرمود: يعنى ما را به راه راست هدايت و راهنمايى كن، يعنى به ملازمت راهى كه ما را به محبّت تو و دين تو مى‌رساند، و از پيروى هواى نفس كه باعث نابودى يا پيروى آراء شخصى كه باعث هلاكت است، ممانعت نمايد-ارشاد فرما، زيرا هر كه از هواى خود پيروى كرده و خود رأى باشد مانند همان شخص است كه شنيده بودم: مردم ساده لوح بسيار او را مى‌ستايند و به بزرگى از او ياد مى‌كنند، پس من مشتاق گشتم تا از نزديك او را ببينم، امّا به گونه‌اى كه مرا نشناسد تا شخصيّت او را ارزيابى كنم. اتّفاقاً روزى او را در مكانى ديدم كه جمعيّت زيادى از عوام گردش جمع گشته‌اند، چهره‌ام را پوشاندم، و بطور ناشناس به ميان آنان رفتم تا نظاره‌گر او و مردم پيرامون او باشم. پيوسته به اطوار و نيرنگ مردم را فريب مى‌داد، سپس به راه افتاد و مردم به دنبالش رفتند تا به جايى رسيد كه از مردم جدا شد، مردم برگشته و پى كار خود رفتند، امّا او ديگر برنگشت و همچنان مى‌رفت، به دنبالش رفتم، در بين راه به دكّان نانوايى رسيد در آنجا توقّف كرد، به محض آنكه نانوا به كارى مشغول گرديد دو عدد نان دزديد و راه افتاد، من تعجّب كردم، ولى با خود گفتم: شايد با نانوا داد و ستدى دارد، آنگاه به شخصى رسيد كه انار داشت او را هم غافلگير كرده سپس دو عدد انار برداشت، اين عملش نيز تعجّبم را برانگيخت امّا با خود انديشيدم كه شايد با يك ديگر حسابى دارند. با خود گفتم: چه نيازى او را وادار به دزدى كرده است‌؟ چرا وقتى خود را از چشم نانوا و انار فروش دور مى‌ديد چنين كارى انجام مى‌داد؟ بارى همچنان بدنبال او رفتم، به فرد بيمارى رسيد، دو قرص نان و دو انار را جلوى او نهاده و رفت، من هم به دنبالش رفتم تا در نقطه‌اى از بيابان ايستاد. خود را به او رسانده و گفتم: اى بندۀ خدا، آوازۀ نيكى تو را شنيده و مايل بودم كه از نزديك تو را ببينم، حال به ديدارت آمدم، ولى كار عجيبى از تو مشاهده كردم كه فكرم را پريشان ساخته است. از تو مى‌پرسم كه برايم توضيح دهى تا خيالم آسوده شود، گفت: چه ديدى‌؟ گفتم: تو را كه به نانوايى رسيدى و از او دو نان دزديدى‌؟ و از انار فروش گذر كردى و از آن نيز دو انار سرقت كردى‌؟! امام عليه السّلام فرمود: در پاسخ من گفت: پيش از هر چيز به من بگو تو كيستى‌؟ گفتم: يكى از فرزندان حضرت آدم از امّت حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله هستم. بار ديگر گفت: از چه كسانى، گفتم: فردى از دودمان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله، پرسيد: در كجا زندگى مى‌كنى‌؟ گفتم: مدينه. گفت: شايد تو جعفر بن محمّد فرزند علىّ‌ بن حسين بن علىّ‌ بن أبى طالب هستى‌؟ گفتم: آرى. گفت: ولى اين شرافت خانوادگى برايت سودى نخواهد داشت با اين ناآگاهيت به آنچه مايۀ شرافت تو است، علم جدّ و پدرت را بيكار گذاشته‌اى، اگر چنين نبود چگونه عملى را كه انجام دهنده‌اش شايستۀ ستايش و سپاسگزارى است آن را ناپسند شمارى‌؟ گفتم: آن چيست‌؟ پاسخ داد: كتاب خدا؛ قرآن. گفتم: چه چيز آن را ندانسته‌ام‌؟! گفت: اين آيه: «هر كه كار نيكى آورد ده برابر آن پاداش دارد، و هر كه كار بدى آورد جز همانند آن كيفر نبيند-انعام:160»، بنا بر اين چون دو نان دزديدم دو گناه بود، و براى دزديدن دو انار دو گناه، پس اين شد چهار گناه، چون هر يك از آنها را در راه خدا صدقه دادم چهل ثواب خواهم داشت، از چهل حسنه در برابر چهار سيّئه چهار تا كم مى‌شود و سى و شش حسنه برايم باقى مى‌ماند. گفتم: مادرت به عزايت بنشيند! تو كتاب خدا را نفهميده‌اى، مگر نشنيده‌اى كه خداى عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد: «خدا فقط‍‌ كار پرهيزكاران را مى‌پذيرد-مائده:31»؟ يقيناً چون دو نان دزديدى به دو گناه دچار گشتى و جهت سرقت دو انار هم دو گناه ديگر، و چون مال مردم را به جاى اينكه به خودشان بازگردانى بدون رضايت آنان به ديگرى دادى، بى‌شكّ‌ چهار گناه بر آن افزودى و چهل حسنه به چهار گناه نيفزودى!!. حضرت فرمود: آن شخص در حالى كه با نگاه خود مرا دنبال مى‌كرد، برگشتم و رهايش ساختم.
الاحتجاج ج۲ ص۳۶۸
بحار الأنوار ج۴۷ ص۲۳۸
عوالم العلوم ج۲۰ ص۵۶۳

در حقیقت خمینی و خامنه ای عین این دزد هستند:

ماده 10 قانون زمین شهری مصوب 1366:
از تاریخ تصویب قانون اراضی شهری مصوب ۱۳۶۰ کلیه زمین‌های متعلق به وزارتخانه‌ها و نیروهای مسلح و مؤسسات دولتی و بانکها‌ (بانکها) و سازمانهای وابسته به دولت و مؤسساتی که شمول حکم مستلزم ذکر نام است و کلیه بنیادها (مثل بنیاد مستضعفان) و نهادهای انقلابی در اختیار وزارت راه و شهرسازی ‌قرار می‌گیرد.

بسم الله قاصم الجبارین مبیرالظالمین-

سرکه شراب معمولاً از شراب قرمز یا سفید تهیه می شود و رایج ترین سرکه مورد استفاده در اروپا است. در مورد محتوای الکل، میزان الکل باقی مانده در سرکه شراب نباید از 1.5 درصد حجمی تجاوز کند. ارتش جمهوری اسلامی ایران به تاسی از اهل بیت علیهم السلام تولید، واردات، حمل، نگهداری و مصرف این نوع سرکه الکل دار یا سرکه شراب را مجاز اعلام می کند:

1-قَالَ وَ قَالَ: كُلُوا خَلَّ اَلْخَمْرِ مَا فَسَدَ فَإِنَّهُ يَقْتُلُ اَلدِّيدَانَ فِي اَلْبَطْنِ.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: سرکه شراب بنوشید(به سلامتی) هر چه قدر هم فاسد باشد زیرا تمام انگل های شکم را می کشد.
وسائل الشیعة ج۲۵ ص۲۵
بحار الأنوار ج۵۹ ص۱۶۵
بحار الأنوار ج۶۳ ص۳۰۵

2-قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: خَلُّ اَلْخَمْرِ يَشُدُّ اَللِّثَةَ وَ يَقْتُلُ دَوَابَّ اَلْبَطْنِ وَ يَشُدُّ اَلْعَقْلَ؛
امام صادق عليه السّلام فرمود:
سركه شراب، لثه را محكم مى‌كند، انگل های شكم را مى‌كشد و عقل را محكم و استوار مى‌سازد.
المحاسن ج۲ ص۴۸۷
الکافي ج۶ ص۳۳۰
الوافي ج۱۹ ص۳۲۵
وسائل الشیعة ج۲۵ ص۹۳
بحار الأنوار ج۶۳ ص۳۰۲
عوالم العلوم ج۲۰ ص۱۱۰

3- رُوِيَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْمَاضِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ضَرَبَتْ عَلَيَّ أَسْنَانِي فَجَعَلْتُ عَلَيْهَا اَلسُّعْدَ وَ قَالَ خَلُّ اَلْخَمْرِ يَشُدُّ اَللِّثَةَ؛
از امام هفتم عليه السّلام فرمود: بر دندانهاى من زدند و من سُعد بر آنها نهادم و فرمود: سركه شراب لثه را سخت كند.
طب الأئمة علیهم السلام ج۱ ص۲۴
الفصول المهمة ج۳ ص۱۵۹
بحار الأنوار ج۵۹ ص۱۶۲

امام باقرالعلوم در مورد حوادث دوران ظهور می فرماید:

فَأَوَّلُ أَرْضٍ تَخْرَبُ اَلشَّامُ يَخْتَلِفُونَ عِنْدَ ذَلِكَ عَلَى ثَلاَثِ رَايَاتٍ رَايَةِ اَلأَصْهَبِ وَ رَايَةِ اَلْأَبْقَعِ وَ رَايَةِ اَلسُّفْيَانِيِّ؛

اولين سرزمينى كه خراب خواهد شد شام است، اهل شام و ديگران به سه پرچم گرايش پيدا مى‌كنند: پرچم اصهب، پرچم ابقع و پرچم سفيانى.

الغيبة (للطوسی) ج۱ ص۴۴۱
اثبات الهداة ج۵ ص۳۵۵
بحار الأنوار ج۵۲ ص۲۱۲