دانلود مقالات ISI درباره سرطان ریه + ترجمه فارسی

سرطان ریه (Lung cancer) نوعی بیماری است که مشخصه آن رشد کنترل نشده سلول در بافت های ریه است. اگر این بیماری درمان نشود، رشد سلولی می تواند در یک فرایند به نام متاستاز به بیرون از ریه گسترش پیدا کند و به بافت های اطراف یا سایر اعضای بدن برسد. انواع اصلی سرطان ریه سرطان های ریه سلول کوچک (SCLC)، که سرطان سلولی جو شکل نیز نامیده می شود، و سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) هستند. شایع ترین علائم عبارتند از سرفه (همراه با خلط خونی)، کاهش وزن و تنگی نفس. شایع‌ترین علت سرطان ریه قرار گرفتن در معرض دود دخانیات برای یک مدت طولانی است که دلیل ۹۰٪ از سرطان‌های ریه است. درصد ابتلا به سرطان ریه در افرادی که سیگار نمی‌کشند ۱۵٪ است. و دلیل این موارد اغلب ترکیبی از آلاینده های موجود در هوای محیط زیست و محل کار(موادی چون آزبست (پنبه نسوز)، گاز رادون (گازی بی رنگ و بی بو که از تجزیه طبیعی اورانیم در آب، خاک و مصالح ساختمانی قدیمی تولید می شود)، اورانیوم و نیکل) استنشاق دود سیگار در محیط برای افراد غیر سیگاری، عوامل ژنتیکی(وجود سابقه سرطان ریه بین اعضای نزدیک خانواده) می باشد. سرطان پس از آسیب ژنتیکی به دی‌ان‌ای گسترش می‌یابد. این آسیب ژنتیکی بر روی عملکرد طبیعی سلول، از جمله تکثیر سلولی، مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده (آپوپتوز) و ترمیم دی ان ای تأثیر می‌گذارد. هر چقدر آسیب بیشتر می‌شود، خطر ابتلا به سرطان نیز افزایش می‌یابد. نارسایی مکانیسم ایمنی طبیعی بدن عاملی مستعد کننده در ایجاد سرطان ریه شناخته شده است. ممکن است سرطان ریه در رادیوگرافی قفسه سینه و مقطع‌نگاری رایانه‌ای (سی‌تی اسکن) قابل تشخیص باشد. تشخیص با یک بافت‌برداری که اغلب از طریق برونکوسکوپی یا راهنمای سی‌تی انجام می‌شود، قابل تأیید شدن است. درمان و نتایج طولانی مدت به نوع سرطان، مرحله (شدت گسترش) و سلامت کلی فرد، که از طریق وضعیت عملکرد سنجیده می‌شود، بستگی دارد. علایم سرطان ریه، علایم اختصاصی خاصی نیستند و تقریباً همان علایمی هستند که اکثر بیماران با آن علایم به پزشک مراجعه می‌کنند؛ مانند سرفه، خلط خونی، کاهش وزن و یافته‌هایی به نفع عفونت ریه. تنگی نفس و کاهش اشتها نیز از علایم دیگر این بیماری است. بررسی های تشخیص سرطان ریه به طرق زیر ممکن است: عکس برداری از ریه ها با تابش اشعه X، آزمایش خلط، سی تی اسکن، پرتونگاری با استفاده از تشدید میدان مغناطیسی، نمونه برداری یا بیوپسی، توموگرافی با نشر پوزیترون یا پت اسکن، سونوگرافی، آزمایش تنفس، آزمایش خون، اسکن استخوان. درمان‌های رایج سرطان ریه عبارتند از جراحی، شیمی‌درمانی، و پرتودرمانی، سوزاندن ضایعه بدخیم با اشعه لیزر، درمان فوتودینامیک. پیشگیری، مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش برای کاهش گسترش سرطان ریه است. با آنکه در اغلب کشورها مواد سرطان‌زای صنعتی و خانگی مورد شناسایی قرار گرفته و استفاده از آنها منع گردیده است، کشیدن تنباکو هنوز بسیار فراگیر است. حذف کشیدن تنباکو یک هدف اصلی در پیشگیری از سرطان ریه می‌باشد و توقف سیگار کشیدن یک ابزار پیشگیرانه مهم در این فرایند به شمار می‌رود.