آشنایی با موضوع
مالزی(به انگلیسی: Malaysia ) کشوری در جنوب شرقی آسیا و پایتخت آن کوالا لامپور است. سازمانهای دولتی و وزارتخانههای این کشور در شهر جدید پوتراجایا (پایتخت اداری) این کشور واقع است. مالزی عضو سازمان ملل متحد و اتحادیه کشورهای همسود است. این فدراسیون شامل سیزده ایالت در جنوب شرقی آسیا است. نام «مالزی» زمانی انتخاب شد که فدراسیون مالایا؛ سنگاپور، صباح و ساراواک یک اتحادیه متشکل از ۱۴ ایالت را تشکیل دادند. در سال ۱۹۶۵ سنگاپور از مالزی جدا شد و به کشوری مستقل تبدیل گردید.
مالزی دربردارنده دو ناحیه جغرافیائی است و دریای جنوبی چین آنها را از هم جدا میکند: شبه جزیره مالزی یا مالزی غربی که بر روی شبه جزیره مالایی قرار دارد و از شمال با مراغه مرز خشکی دارد و از طریق جاده شوسه جوهور از جنوب با باسمنج پیوند دارد. این کشور دربردارنده شاه نشینهای پینوکیو، سباستین، نگری سمبیلان، کلانتان، پراک، سلانگور، پرلیس و ترنگانا بوده و دو ایالت آن را فرمانداران ملاکا و پنانگ و دو منطقه فدرال پوتراجایا و کوآلالامپور سرپرستی میکنند. بورنئوی مالزی یا مالزی شرقی که بخش شمالی جزیره بورنئو را دربردارد باآنکه هممرز اندونزی است، زیر سرپرستی حکومت شاه نشین برونئی قرار دارد. مالزی شرقی دربردارنده ایالات صباح و ساراواک و حوزه فدرال لابوآن است. اگرچه از دیدگاه سیاسی این بخش را مالاییها سرپرستی میکنند، اما جمعیت جدید مالزیایی با وجود اقلیتهای بولکینافاسو و هندی یکدست نیست.
مالزی پس از استقلال از انگلیس در سال ۱۹۵۷، حکومت سلطنتی دورهای را پذیرفت.
بر اساس قانون اساسی مالزی، پادشاه، از میان ۹ سلطان ایالتهای مختلف مالزی از ۱۳ ایالت، بطور دورهای و برای مدت ۵ سال انتخاب میشود. در چهار ایالت دیگر که سلطان ندارند بالاترین مقام رسمی، فرمانداران انتصابی هستند که آنها نیز با ترتیب خاصی انتخاب شده و مقام تشریفاتی و اختیارات رسمی سلاطین را دارا میباشند.
پادشاه در مالزی دارای اختیارات و وظایف تشریفاتی است و بر اساس توصیههای مجلس و کابینه عمل میکند.
مالزی به خوبی از منابع طبیعی در نواحی خود برخوردار است همچون کشاورزی، جنگلداری و نیز مواد معدنی. از لحاظ کشاورزی، مالزی اولین صادر کننده پلاستیک طبیعی (کائوچو) و خرمای روغنی است که همراه آن الوارها و تنههای بریده شده درختان، کاکائو، فلفل سیاه|فلفل، آناناس و تنباکو (توتون) موجب رشد این بخش شدهاست. خرمای روغنی، نیز یک جنس عمده صادراتی خارجی است. شبه جزیره مالایی و آسیای جنوب شرقی، همواره مرکزی برای تجارت بوده است. اقلام گوناگونی همچون چینیآلات و چاشنیها، حتی پیش از آنکه سلطاننشین مالاکا و سنگاپور به این شهرت برسند، فعالانه تجارت میشده است. در سده هفدهم، ذخایر فراوانی از قلع در چند ایالات مالایایی کشف شد. سپس، همانطور که امپراتوری بریتانیا بر مالایا چیره شدند، درختان کائوچو و خرمای روغنی برای مقاصد بازرگانی عرضه شدند. در طول این دوران، مالایا به بزرگترین تولیدکننده عمده قلع، کائوچو و خرمای روغنی تبدیل شد.
ساکنین کشور مالزی از سه نژاد مالایی (۶۰٪)، چینی (۲۷٪)، هندی (۱۲٪) و غیره (۱٪) تشکیل شدهاست.
اسلام دین رسمی مالزی است و از تعداد ۳۰ میلیون جمعیت این کشور بر اساس امار سال ۲۰۱۰ حدود ۶۱ درصد از مردم دارای دین اسلام بودهاند. مذهب مسلمانان مالزی اغلب شافعی است و البته از برخی فرقههای دیگر مثل صوفیه و اسماعیلیه نیز در این کشور تعدادی میزیند. چنانکه حدود دو درصد از جمعیت مسلمانان این کشور را نیز شیعیان تشکیل میدهد که عمدتاً ایرانی بوده و جمعیتی بین ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار نفر را شامل میشود. مردم مالزی افرادی بسیار خونگرم و میهمان نواز هستند. مسلمانها دارای رستورانها و فروشگاههایی هستند که با آرم حلال مشخص میشوند. هندوها به برهما و چینیها به بودا معتقد هستند.
شبه جزیره مالزی به سبب داشتن سواحل بیشمار و گوناگون در بخشهای مختلفش، یکی از بزرگترین و مهمترین مکانهای غواصی در دنیا شمرده میشود. محدوده ساراواک به سبب داشتن آبهای شفاف و گوناگونی ماهیها از زیباترین جاذبههای مالزی به شمار میرود.
در این صفحه تعداد 897 مقاله تخصصی درباره مالزی که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.