دانلود مقالات ISI درباره آدیپوژنز + ترجمه فارسی

آدیپوژنز (به انگلیسی Adipogenesis ) فرآیندی پیچیده است که بطور گسترده در مدلهای مختلف سلولی مورد مطالعه قرارگرفته است. سهم اصلی را در این زمینه مسیرهای پیام رسانی بعهده دارند که مرحله ی تمایز پری ادیپوسیتها را به ادیپوسیت بالغ تنظیم می کنند. سلولهای حاصل از این فرآیند معمولاً دارای ساختاری کروی شکل بوده و درسیتوپلاسم آنها قطرات چربی ذخیره می شود. اگر چه عملکرد و بلوغ سلولهای چربی متمایز شده به ندرت بررسی شده است، اما این پارامترها به عنوان وقایع سلولی تعیین کننده ی مرحله ی نهایی آدیپوژنر درنظر گرفته می شود. در این زمینه و با توجه به نقش اصلی بافت چربی در هموستازی انرژی، ارزیابی عملکرد ادیپوسیتهای تمایز یافته یک پارامتر مهم برای مطالعه ی ادیپوژنز است. عدم عملکرد آدیپوسیت ها را می توان به طور مستقیم با بیماری ها و اختلالاتی مانند چاقی، دیابت نوع دو و سندرم متابولیک مرتبط داشت. فرایند آدیپوژنز به میزان زیادی در مدل های سلولی مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. بیشتر مطالعات نیز در زمینه نشان دادن مسیرهای سیگنالینگ تنظیم کننده تمایز آدیپوژنیک از پیش آدیپوسیت ها تا آدیپوسیت های بالغ بوده است. سلول های حاصل از این فرایند تمایزی دارای مورفولوژی کروی هستند که می توان قطرات چربی را درون سیتوپلاسم آن ها مشاهده کرد. این پارامترها به عنوان وقایع سلولی که تعیین کننده مرحله نهایی آدیپوژنز هستند مورد قبول همگان هستند. با این حال، عملکرد و بلوغ این آدیپوسیت های تمایز یافته همواره مورد بحث بوده است. به همین دلیل و از آن جایی که بافت چربی نقش مهمی را در هموستازی انرژی ایفا می کند، ارزیابی عملکرد آدیپوسیت های تمایز یافته پارامتر مهمی در مطالعات آدیپوژنز محسوب می شود. در این مطالعه محققین آلمانی در دانشگاه del Desarrollo نشان داده اند که تیمار سلول های بنیادی مزانشیمی با یک محرک آدیپوژنیک ساده شامل دگزامتازون و روزیگلیتازون(D&R) تمایز آدیپوژنیک را القا می کند. امروزه شیوع بالای چاقی و عوارض آن در سراسر دنیا به یک معضل بهداشتی عمده تبدیل شده است. اضافه وزن خطر بیماری‌هایی مانند پرفشاری خون، بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت تیپ 2، انواع مشخص سرطان، سنگ‌های صفراوی و استئوآرتریت را افزایش می‌دهد. چاقی به صورت رشد بافت چربی سفید احشایی تعریف می‌شود و بافت چربی برای تأمین نیازهای متابولیک خود به طور متناسب نیاز به رشد رگ‌های خونی دارد که به صورت افزایش تعداد و یا اندازه‌ی رگ‌های خونی (آنژیوژنز/آرتریوزنز) صورت می‌گیرد. با توجه به ارتباط بسیار نزدیک آدیپوژنز و آنژیوژنز که در سالیان اخیر مورد توجه قرار گرفته است، مداخلات درمانی برای درمان چاقی با هدف قرار دادن عروق بافت چربی آینده‌ی نویدبخشی را ترسیم می‌کند