دانلود مقالات ISI درباره بلوغ تخمک یا بلوغ اووسیت + ترجمه فارسی

بلوغ تخمک یا بلوغ اووسیت (به انگلیسی: oocyte maturation) به سلول جنینی ماده که در فرایند تولید مثل درگیر می‌شود گفته میشود. به عبارت دیگر همان سلول تخمک نابالغ است. اووسیت در درون تخمدان و در حین آن به وجود میاید. درطی مرحله اول تقسیم میوز اووسایت اولیه ودر مرحله دوم تقسیم میوز در جنس ماده گامت ماده یا اووسایت تولید میشود. در انسان پس از بلوغ این اووسایتها به تخمکهای نابالغ و سپس تخمک بالغ (Ovum) تکامل می یابند. یکی از مواردی که در مطالعات بررسی علـل نازایی، به عنوان یکی از اصلی ترین دلایل نازایی شناخته شده است، عارضه تخمدان های پلی کیستیک می باشد. سـندرم تخمدان پلی کیـستیک(PCOS)، شایع ترین علـت عـدم تخمـک گذاری زنان است که هنـوز علت خاص و معینی برای آن شناسایی نشده است. زنان مبــتلا به این سندرم، درصد قابل توجهی از مبتلایان به ناباروری را شامل می شوند که یکی از مشکلات این افراد عدم تخمک گذاری مزمن می باشد. در روش های رایج فعلی برای درمـان ایـن افـراد از تحریـک تخمـک گـــذاری (به طور معمول با تجویز کلـومیفن ســـیترات و گونــادوتروپین هــا) اســتفاده مــی شــود. با توجه به تحریک پذیری شدید تخمـدان هـای ایـن افـراد نـسبت بـه استفاده از این داروها، ممکن است خطراتی را برای فرد به دنبال داشته باشد که از جمله می توان بـه خطـر بـروز سـندرم تحریک بـیش از حـد تخمـدان (OHSS) و آسیت (تجمع مایع در حفره شکمی) اشاره نمود. یکی از روش های درمانی جدیدی که برای حل این مشکل پیشنهاد شده است، بــالغ ســازی تخمــک در شــرایط آزمایشگاهی(IVM) است. در ایـن روش بـه جـای تلاش در جهت رشد فولیکول ها در بدن تا 20-18 میلی متر (مرحله متافـاز II)، با کمک سوزن مخصوص و با استفاده از سونوگرافی واژینال، تخمک های نابالغ به قطر10-2میلی متر تخلیه شده، سـپس تخمـک هـای نابالغ بدسـت آمـده در شرایط آزمایشگاه تـا مرحلـه بلـوغ کـشت و نگهـداری می شوند. نیاز بلاستوسیت گاوی حاصل ا زتخمک های بالغ تخمک های بالغ یافته آزمایشگاهی و لقاح و تکوین جنین ها برای کارهای تحقیقاتی و عملی قابل دسترس ثابت شده است. رساندن محیط آزمایشگاه نزدیک به شرایط تخمدان در بالا بردن کیفیت تکوین جنین ها از اهداف مورد نظر است. در مطالعه ای 1200 تخمک نارس گاوی از فولیکولهای 8-2 میلی متری برای مطالعه فاکتورهای موثر بر بلوغ و لقاح آزمایشگاهی و تکوین آنها بدست آمد، سپس تاثیر دو نوع مختلف سرم بر بلوغ آزمایشگاهی تخمکهای نارس و همچنین تاثیر هپارین ایرانی و دو نوع اسپرم بر میزان لقاح ارزیابی شد و از میزان تسهیم بعنوان ایندکس بلوغ آزمایشگاهی و نرخ لقاح استفاده شد. در نتایج حاصل از دو نوع سرم استفاده شده بعنوان پروتئین کمکی، اختلاف معنی داری در بلوغ آزمایشگاهی تخمک ها دیده نشد ‏‎(P=0/017)‎‏ در حالیکه در میزان تسهیم جنین های حاصله با استفاده از دو نوع مختلف اسپرم اختلاف معنی داری دیده شد ‏‎(P=0/068)‎‏ و استفاده از هپارین ایرانی با دوز 20 واحد بین المللی در میلی لیتر قابلیت افزایش ظرفیت پذیری اسپرمرا دارد و میزان تسهیم جنین ها را بهبود می بخشد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که برای تولید جنین های حاصل از تخمکهای نابالغ، دستیابی به دوز مناسب هپارین ایرانی برای هر نوع اسپرم در بالا بردن کیفیت جنین های تولیدی مورد نیاز می باشد.