Something about science: Mulling over impredicative systems

علم قرن بیست و یکم کمتر از علم بیستم نخواهد بود. هر دو پیچیدگی و هرج و مرج نشان می دهد که اجتناب ناپذیر بودن عدم اطمینان - چه در چرخه بازخورد و ظهور و چه در دقت بی نهایت شرایط اولیه جاسازی شده است. با این حال، یک تحول شگرف در حال انجام است: تحول در سطح عمیق تر از حرکت از مدل های خطی به غیر خطی و بسیار کمتر از آن قابل مشاهده است. هر دو روش خطی و غیر خطی اشکال مدل سازی پیش بینی شده است. پیش فرض ثابت نشده این است که اکثریت قریب به اتفاق سیستم ها پیش بینی می شوند و فقط سیستم های حاشیه ای مرزی غیرقابل پیش بینی هستند. با این حال، تحولاتی که من به آن اشاره میکنم توجه به احتمال مخالف را به خود جلب می کند: اعتقاد بی قید و شرط نسبت به سلیقه اکثر سیستم ها ممکن است غلط باشد. به عنوان یک حقیقت، بسیاری از رشته ها، از جمله جامعه شناسی، انسان شناسی، و زیست شناسی، انواع ارجاع خود را نشان می دهند، که منبع اصلی تحریک پذیری است. این ایده که اکثر سیستم ها واقعا غیرقابل پیش بینی هستند، راه های جدیدی برای علم باز می شود. علاوه بر این، ممکن است در رسیدگی به برخی از شکست های شدید علم معاصر کمک کند. امکانات عمیق و گسترش علم و همچنین موانع ترسناک علم کنونی به دلایل کاملا جدی برای بررسی کامل تفاوت علم پیشگویی و پیشگیرانه هستند.