Applied topology optimization of vibro-acoustic hearing instrument models

طراحی دستگاه شنوایی یک چالش آکوستیک باقی می ماند زیرا کاربران از طرح های کوچک برای راحتی پوشیدن و تجدید نظر زیبایی استفاده می کنند و در عین حال نیاز به تقویت کافی از دستگاه دارند. اول، برای اطمینان از انعطاف پذیری مناسب در دستگاه، چالش طراحی بحرانی در دستگاه شنوایی این است که بازخورد بین خروجی (صدای ایجاد شده و ارتعاشات) را از گیرنده حلقه به میکروفون به حداقل برسانیم. در مرحله دوم، سیگنال بازخورد با استفاده از روش های زمان سنجی محاسباتی و محاسباتی برای نمونه اولیه فیزیکی و مدل های مجازی با استفاده از تجزیه و تحلیل عناصر محدود می شود. در این مقاله نشان داده شده است که بهینه سازی توپولوژی ساختاری از مدل های عنصر محدودی ارتعاشی آکوستیک می تواند برای به حداقل رساندن سیگنال بازخورد و کاهش روش محاسباتی طولانی مدت و خطا استفاده شود. بهینه سازی توپولوژیک ساختاری یک مدل عنصر محدود از لحاظ ارتعاشات آکوستیک برای دستگاه شنوایی مدل صنعتی کامل نشان داده شده است.