Recognizing the grasp intention from human demonstration

در درک انسان، انتخاب بر روی استفاده از قطعات دستی حتی قبل از اینکه متوجه شود، ساخته شده است. انسانی این گزینه ها را با قابلیت های پایانی مرتبط می کند و مطمئن است که درک حاصل از آن قادر به برآورده شدن نیازهای کاری خواهد بود. ما به این گزینه ها در مورد استفاده از قطعات دستی دست انداختن شکل گیری درک به عنوان قصد درک اشاره می کنیم. مدل سازی قصد درک یک پارادایم را ارائه می دهد که در آن تصمیمات مربوط به شکل گیری درک ممکن است مربوط به ویژگی های عملکردی درک درک شده از لحاظ مقادیری باشد که ممکن است حساس / شناخته شده یا کنترل شود. در این مقاله ما قصد درک را به عنوان ترکیبی از مخالفت ها بین قطعات دست دوم مدل می کنیم. بخش هایی از دست که به مخالفت با یکدیگر عمل می کنند، به عنوان پایه ای از آن شکل می گیرند. ما مجموعه ای از چنین مخالفت های احتمالی را محاسبه می کنیم و احتمالا ترکیبی از اطلاعات خام موجود در یک درک مشخص را تعیین می کنیم. نمایندگی متوسط ​​از داده های حسگر خام، تعاملات بین سطوح ابتدایی را درک می کند. از این، به احتمال زیاد ترکیبی از مخالفت ها نتیجه می شود. آزمایش های غلبه بر انسان نشان می دهد که رویکرد پیشنهادی به اندازه کافی قوی است تا بتواند قصد داشته باشد که در طیف وسیعی از قابلیت های دست نمایش داده شود.