Emerging countries and trade regionalization. A network analysis

در این مقاله، نویسندگان از مشاهده دو گزاره ظاهرا متناقض شروع می کنند: منطقه بندی در حال افزایش تجارت و گسترش توافقات تجاری منطقه ای، از یک طرف، و افزایش میانگین تعداد شرکای تجاری هر کشور و با توجه به کاهش هزینه های حمل و نقل و ارتباطات در طول زمان، از طرف دیگر، با توجه به جهانی شدن بیشتر می شود. آنها برای جمعآوری اطلاعات بیشتر به ویژگیهای فرایند بینالمللی که شامل بسیاری از کشورهای در حال ظهور هستند، درک می شود. به طور خاص، با توجه به میزان منطقه بندی در تجارت یا ترجیح دادن تجارت منطقه ای، و همچنین ساختار برخی از توافقنامه های تجاری موجود در رابطه با نفوذ کشورهای مختلف در جریان تجارت در داخل منطقهای، آنها به پرسش های زیر پاسخ می دهند: بین المللی بودن از کشورهای در حال ظهور شروع به یک سطح منطقه ای و در نهایت در حال تکامل به آنها را به بازیکنان جهانی؟ آیا قدرت صادرات رو به رشد بسیاری از اقتصادهای کم و متوسط ​​یا متوسط ​​و اندازه به دلیل ارتباط آنها با برخی از معامله گران فزاینده مهم در بازار جهانی است، آیا توسعه مستقل از اقتصادهای خود است؟ نویسندگان از مشخصه خاصی از شاخص های شدت تجارت دوگانه شروع می کنند که اجازه می دهد برای اندازه گیری ترجیحات تجاری نشان داده شده، از بین بردن چندین کمبود آماری از شاخص های سنتی است. سپس ابزار تجزیه و تحلیل شبکه را به کار می گیرند تا این که آیا ساختارهای تجارت محلی و توافقنامه های ترجیحی بر سیستم کلی تجارت بین المللی تاثیر می گذارد.