Urbanization and farm size in Asia and Africa: Implications for food security and agricultural research

شهرنشینی و توسعه اقتصادی باعث شده است که کشاورزی جهانی به طور فزاینده ای متفاوت شود. بسیاری از مزارع دورافتاده به طور عمده خودکفا هستند، در حالی که مزارع نزدیک به بازار به طور فزاینده ای تخصصی و مرتبط با صنایع کشاورزی می شوند. هر دو مزارع نیمه عمر و تجاری، عملیات خانوادگی باقی می مانند، چرا که تعداد کمی از مؤسسات موفق سرمایه گذار، عمدتا برای دام و محصولاتی هستند که در محل کار مانند شکر، چای و نخل روغن یافت می شوند. در عین حال، تغییرات جمعیتی باعث تغییر سریع در اندازه های مزرعه می شود، چرا که زمین های کمتری در هر خانواده به وجود می آیند تا فرصت های غیر کشاورزی به اندازه کافی برای جذب همه کارگران جدید گسترش یابد. در حال حاضر، آسیا به طور کلی این نقطه عطف را گذرانده است تا اندازه متوسط ​​مزرعه بتواند افزایش یابد، در حالی که در آفریقا، متوسط ​​تعداد مزرعه برای سالهای سال همچنان در حال کاهش است و چالش های ویژه در مناطق دورافتاده و تجاری به وجود می آورد.