Theoretical and empirical approaches to phonotactics and morphonotactics

فونوتاکتیک با محدودیت هایی که شکل گفتار را شکل می دهد، با محدودیت ها مواجه می شود. محدودیت ها ممکن است جهانی باشند یا خاص باشند آنها ممکن است بر خواص محتوای مفصل و یا بر اساس شنوایی متمرکز شوند. با سازماندهی فرم سخنرانی و افزایش ادراک، محدودیت های فنوتیکتی، یادگیری و ذخیره سازی زبان را ساده می کند. بنابراین، آنها نقش اساسی در شناخت، هر دو در کسب اطفال و پردازش بزرگسالان بازی می کنند. در این جلسه، برخی از مناسب ترین پروژه های اروپایی که در حال حاضر با استفاده از فناوری های فونوتاکتیو روبرو هستند از یک دیدگاه تجربی به ارمغان می آورند. برخی از مقالات به طور خاص با مورفونوتاکتیوها، یعنی ناحیه تقاطع بین فنوتاکتیک و مورفوتاکتیو، مقابله می کنند. در این مشاغل، شواهد ارائه شده از حمایت از فرضیه ارائه شده است که یک توالی صوتی داده شده متفاوت است در زمانی که آن را در یک مرز مورفیم رخ می دهد، در مقایسه با موقعیت داخلی مورفوم. این حجم برای رویکردهای کارکرده و طبیعت گرایانه به پیچیدگی واجشناخت اهمیت خاصی دارد. ترجیحات جهانی سازمان صدا و محدودیت های خاص زبان مربوط به پیوند زدن واژگان و مورفیم در انگلیسی، آلمانی، هلندی، ایتالیایی و لهستانی مورد بررسی قرار می گیرد.