کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
10527895 959182 2013 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
David Kirkaldy (1820-1897) and his museum of destruction: the visual dilemmas of an engineer as man of science
ترجمه فارسی عنوان
دیوید کرکالدی (1820-1897) و موزه ی تخریبش: معضلات بصری یک مهندس به عنوان علم
ترجمه چکیده
این مقاله کدهای نمایندگی در مهندسی قرن نوزدهم در بریتانیا را در ارتباط با فرهنگ بصری گسترده مورد بررسی قرار می دهد. در حالی که مهندسی به عنوان یک ابزار عمومی عقلانی از طریق تکنیک های نمایش دیدنی، ارتقا یافت، مهندسان که به طور جدی در سلسله مراتب فکری علم قرار گرفتند، باید مذاکره کنند که تکنیک های مناسب برای ساخت و استفاده از تصاویر. این مشکلات را می توان در شیوه های بصری مورد بررسی قرار داد که نشان دهنده کار حرفه ای مهندس دیوید کرکالدی است. در ابتدا به عنوان یک طراح دریایی بلورور، کرکالدی بعدا به عنوان یک آزمایشگر جدی در زمینه آزمایش مواد علمی مذاکره کرد و تغییر سبک وی را که با نگاه اول به نظر می رسد با استراتژی «هدف» در علم به دست آوردن طبیعت برای نشان دادن خودش، مذاکره می کند. و اگر چه کریکالدی طیف وسیعی از سبک های بصری را برای برقراری ارتباط با مخاطبان مختلف حفظ کرد، استفاده از لاتاری چندین تکنیک از کتیبه از نقاشی دست تا عکاسی حفظ کرد؛ با این وجود، کار او در واقع نشان دهنده استفاده های جدید از مفهوم عینیت در نمایندگی در برابر علیه شیوه های مهندسی. در حالی که این ممکن است به نظر می رسد صرفا عملگرایانه در مقایسه با وزن اخلاقی که به گفتمان نمایندگی عینی در علم داده می شود، در دنیای کثیف پل ها و قوانین سقوط، مهندسین فضیلت مجبور به توسعه انواع مختلف دانش بصری به عنوان علوم عملی بودند. این "علم کاربردی" نبود، بلکه یک شکل متمایز تحقیق است که پیچیدگی آن به عنوان فرهنگ بصری شناخته شده علم یا هنر قرن نوزدهم منافع زیادی دارد.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی علوم انسانی و هنر تاریخ
پیش نمایش مقاله
دیوید کرکالدی (1820-1897) و موزه ی تخریبش: معضلات بصری یک مهندس به عنوان علم
چکیده انگلیسی
This paper examines codes of representation in nineteenth century engineering in Britain in relation to broader visual culture. While engineering was promoted as a rational public enterprise through techniques of spectacular display, engineers who aimed to be taken seriously in the intellectual hierarchies of science had to negotiate suitable techniques for making and using images. These difficulties can be examined in the visual practices that mark the career of engineer David Kirkaldy. Beginning as a bravura naval draughtsman, Kirkaldy later negotiated his status as a serious experimenter in material testing science, changing his style of representation that at first sight seems to be in line with the 'objective' strategy in science of getting nature to represent herself. And although Kirkaldy maintained a range of visual styles to communicate with different audiences, making rhetorical use of several technologies of inscription, from hand drawing to photography, nevertheless, his work does in fact demonstrate new uses of the concept of objectivity in representation when up against the practices of engineering. While these might seem merely pragmatic in comparison to the ethical weight given to the discourse of objective representation in science, in the messy world of collapsing bridges and law suits, virtuous engineers had to develop various forms of visual knowledge as practical science. This was not 'applied science' but a differentiated form of enquiry whose complexities hold as much interest as the better known visual cultures of late nineteenth century science or art.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Endeavour - Volume 37, Issue 3, September 2013, Pages 125-132
نویسندگان
,