Review of hypoxaemia in anaesthetized horses: predisposing factors, consequences and management

اگر چه هیچ شواهدی وجود دارد که نشان می دهد که هیپوکسمی همراه با افزایش میزان مرگ و میر در اسب های بیهوشی همراه است، اکثر بیهوشی ها موافقند که مهم است تشخیص و پیشگیری از آن یا درمان آن باشد. سازگاری آناتومیک و فیزیولوژیکی از یک اسب برای ورزش ناخوشایند بر مبادله گاز تا زمانی که حیوان در حال پرواز است، تاثیر می گذارد. در طول بیهوشی عمومی، هیپوکسمی بیشتر در اسب ها بیشتر از سایر گونه های داخلی شناخته می شود، هر چند که میزان آن در اسب های سالم هنوز گزارش نشده است. مدیریت هیپوکسیمی در اسب های بیهوشی چالش برانگیز است و اغلب ناموفق است. استراتژی های تهیه فشار مثبت برای مقابله با آتلکتازی آلوئولار در انسان برای پیاده سازی در اسبهای بیهوش تحتانی اصلاح شده است اما اغلب همراه با اثرات جانبی غیر قابل پیش بینی و غیر قابل قبول عوارض قلبی عروقی است و بعضی از استراتژی ها در اسب های بالغ دشوار یا غیرممکن است. علاوه بر این، اثرات مفید پیش بینی شده از این تکنیک ها متناقض است. افزایش فراوانی الهام گرفته از اکسیژن در طی بیهوشی اغلب ناموفق است، زیرا اغلب نقص در تبادل گاز نتیجه مستقیم شانت می باشد. رویکردهای جایگزین برای این مشکل عبارتند از دستکاری خون ریوی از مناطق متفاوتی از ریه تا مناطق تهویه مناسب. با این وجود، کارهای بعدی ضروری است، با تمرکز خاص بر بقای همراه با بیهوشی عمومی در اسب، قبل از اینکه هر گونه تکنیک را بتوان به طور بالقوه استفاده کرد.