کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
11005387 1485566 2018 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Dynamics of exclusion and everyday bordering through Schengen visas
ترجمه فارسی عنوان
دینامیک محرومیت و روزمرگی در ویزای شنگن
کلمات کلیدی
روابط ترکیه و اتحادیه اروپا، ویزای شینگن، مرز، چارچوب متقابل
ترجمه چکیده
ترکیه تنها کشور کاندیدای اتحادیه اروپا است که شهروندان خود را مجبور به دریافت یک ویزای شنگن می دانند. روند روادید دشوار که اغلب به عنوان ناعادلانه و تبعیضآمیز دیده می شود، منبع مهمی از ناامیدی و تحقیر در میان شهروندان ترکیه است؛ زیرا آنها مرزهای نمادین و فیزیکی بین اتحادیه اروپا و ترکیه را بازتولید می کنند و به نظر می رسند که قضیه "قلعه اروپا" را تکرار می کند. این درک فرایند ویزا و احساس "دیگر بودن / غیر اروپایی" در نتیجه یک روند ادغام ترکیه در اتحادیه اروپا است. محدود شدن تنها در مناطق مرزی جدا از دو کشور اتفاق نمی افتد، بلکه از طیف وسیعی از اقدامات در مکان های مختلف در داخل و خارج از قلمرو دولت است. این پیچیدگی به تازگی توسط معرفی شرکت های واسطه افزوده شده است. دفاتر این واسطه ها نمونه ای از سایت های مرزی که از منطقه مرزی دورافتاده اند، تبدیل شده اند. علاوه بر این، در این ادارات کار مرزی توسط بازیگران غیر سنتی انجام می شود: به عبارت دیگر، نه توسط مرزبانان و مامورین مهاجرتی اتحادیه اروپا بلکه کارکنان ترکیه. این مقاله به منظور بررسی این ادارات به عنوان گره های مهم که در آن کار مرزی انجام می شود، این مقاله بر اساس مواد جمع آوری شده در دفاتر ویزا در آنکارا برای درک ساختار چندجانبه مرز بین اتحادیه اروپا و ترکیه است. با استفاده از یک چارچوب متقاطع واقع شده، این مقاله نه تنها ادراکات از هر دو طرف مرز - اهل ترکیه درخواست می کند که درخواست ویزا و اتباع ترکیه انجام کار مرزی - بلکه چگونه موقعیت های متمایز اجتماعی و اهداف سفر این تعاملات را تشکیل می دهند.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی علوم انسانی و هنر تاریخ
پیش نمایش مقاله
دینامیک محرومیت و روزمرگی در ویزای شنگن
چکیده انگلیسی
Turkey is the only European Union candidate country whose citizens are obliged to obtain a Schengen visa. The difficult visa procedures, often seen as unjust and discriminatory, are a longstanding source of frustration and humiliation among Turkish citizens, as they reproduce both symbolic and physical borders between the EU and Turkey and seem to reiterate the 'Fortress Europe' thesis. These perceptions of the visa process and the consequent feeling of 'otherness/non-Europeanness' hinder the process of Turkish integration into the EU. Bordering no longer occurs merely in the border areas separating two states, but rather through a wide range of practices in multiple locations within and beyond the state's territory. This complexity has recently been augmented by the introduction of intermediary companies. The offices of these intermediaries have become an example of bordering sites located away from the border area. Moreover, in these offices border work is carried out by non-traditional actors: in other words, not by border guards or immigration officers of the EU but by Turkish employees. Treating those offices as significant nodes where border work is done, this paper draws on material collected at visa offices in Ankara to understand the multifaceted construction of borders between the EU and Turkey. Using a situated intersectional framework, this paper elucidates not only perceptions from both sides of the border -Turkish nationals applying for visas and Turkish nationals doing border work - but also how the differentiated social positionings and purposes of travel shape these interactions.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Political Geography - Volume 66, September 2018, Pages 180-188
نویسندگان
, ,