Adoption of energy efficient technologies by households - Barriers, policies and agent-based modelling studies

افزایش استفاده از فناوریهای کارآمد انرژی توسط خانوارها یکی از راهکارهای فرموله شده برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است. این مقاله ارائه یک بررسی سیستماتیک از مطالعات مدل سازی مبتنی بر عامل در مورد استفاده از بهره وری انرژی توسط خانوارها است. این با یک مرور کلی از موانع برای پذیرش، سیاست های بهره وری انرژی، انواع مدل های بهره وری انرژی آغاز می شود. پس از آن، تجزیه و تحلیل داده شده از فن آوری های مدل سازی، سیاست های شبیه سازی شده، نظریه های تصمیم گیری شامل و استفاده از داده های تجربی است. یک مرور کلی از نحوه برخورد فنون، موانع و سیاست ها در مدل ها ارائه شده است. علاوه بر این، توصیه های سیاست اصلی از مدل های موجود ارائه شده است. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که مطالعات مورد بررسی عمدتا بر روی یک زیرمجموعه موانع تمرکز می کنند: کمبود سرمایه، فقدان اطلاعات، هزینه بالای پیش بینی شده، جهل، تحریک و دیگر اولویت ها. تا کنون، مدل های مبتنی بر عامل بر نحوه یارانه ها، ممنوعیت فناوری و کمپین های اطلاعاتی تاثیر گذاشته است. فرصت های زیادی برای تحقیق مدل سازی مبتنی بر عامل بر روی سیاست پذیرش بهره وری انرژی با مطالعه سایر تکنولوژی های مسکونی، موانع دیگر و سایتی دیگر وجود دارد که متناسب با پارادایم مدل سازی مبتنی بر عامل است.