کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
1126667 1488584 2015 39 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
LA INTELECTUALIDAD LIBERAL BAJO LA GUERRA FRÍA: LA SEDE ARGENTINA DEL CONGRESO POR LA LIBERTAD DE LA CULTURA (1953-1964)
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی علوم اجتماعی جامعه شناسی و علوم سیاسی
پیش نمایش صفحه اول مقاله
LA INTELECTUALIDAD LIBERAL BAJO LA GUERRA FRÍA: LA SEDE ARGENTINA DEL CONGRESO POR LA LIBERTAD DE LA CULTURA (1953-1964)
چکیده انگلیسی

ResumenLa Asociación Argentina por la Libertad de la Cultura (AALC), así como su referente mundial, el Congreso por la Libertad de la Cultura, fue un producto de la Guerra Fría cultural, que se articuló de modo original con los conflictos de la vida política local. Constituida en 1955 tras el golpe que derrocó a Perón, cuando la élite liberal ostentaba amplia hegemonía en el terreno de la cultura, cohesionada por el antiperonismo y asentada en el liberalismo cultural, se expandió sobre las redes intelectuales antifascistas construidas en los 30s, entre los que se encontraba la intelligentsia progresista del grupo Sur y una buena parte de socialistas. La AALC nucleó figuras reputadas, sobre todo de la izquierda, se asentó sobre una extensa red editorial y revisteril, promovió encuentros resonantes y se solidarizó con diferentes causas internacionales (incluso la Revolución Cubana). Embanderada en una noción de “libertad de la cultura” nutrida en la teoría del totalitarismo, piedra angular de su acción, su confrontación especular con los comunistas se libró en un escenario atravesado por la antinomia peronismo-antiperonismo que para 1960 ya excedía el horizonte de unos y otros. El curso de la Revolución Cubana y el compromiso de la nueva generación con una concepción político-cultural cada vez más distante de los valores liberales, marcarán el principio del fin de la hegemonía de la antigua intelligentsia y en consecuencia de la Asociación.

Argentinan Association for Cultural Freedom (AALC) and its global reference, the Congress for Cultural Freedom, were product of the Cultural Cold War. This organization had an original articulation with local politics. It was created in 1955, after the coup d’etat that overthrew Peron, when the liberal elite had a wide hegemony in the field of culture, amalgamated by the antiperonism and cultural liberalism. This organization was widespread over the intelligentsia's networks of antifascism created in the 30s, by the progressive “Grupo Sur” and socialist intellectuals. The AALC grouped recognized names from the left wing, worked over an extensive network of editorial and magazines, promoted public important meetings and expressed solidarity with various international causes (even Cuban Revolution). Under the notion of “cultural freedom” and Totalitarism, foundation of its theory, the AALC played in a confrontation with the communist intellectuals in a field where the antinomy of peronism/anti-peronism was decisive. The Cuban Revolution and the commitment of the new left generation increasingly distant from the liberal political-cultural values will cause the beginning of the end of the hegemony of the old intelligentsia and as a result the disappearance of the Association.

ResumoA Associação Argentina pela Liberdade da Cultural (AALC) e o seu referente mundial, o Congresso pela Liberdade da Cultura, foi um produto da Guerra Fria cultural que conformou-se em uma forma original com os conflitos da vida política local. Nasceu em 1955, após o golpe de Estado que derrubou o presidente Perón, quando a elite liberal tinha uma ampla hegemonia no campo da cultura, fortalecida pelo antiperonismo e apoiada no liberalismo cultural, e expandiu-se sobre as redes intelectuais antifascistas construídas na década dos anos trinta, incluindo a intelligentsia progressista do grupo Sul e uma grande quantidade de socialistas. A AALC agrupou personagens importantes, especialmente da esquerda, trabalhou a partir de uma extensa rede editorial e de revistas, promoveu grandes reuniões, e solidarizou-se com diferentes causas internacionais (incluindo a Revolução Cubana). Reconheceu a noção de “liberdade de cultura” alimentada da teoria do totalitarismo, a pedra angular da sua ação, e a sua confrontação espetacular com os comunistas ocorreu num cenário atravessado pela antinomia peronismo/anti-peronismo que para 1960 excedia o horizonte de uns e outros. O curso da Revolução Cubana e o compromisso da nova geração com uma concepção político-cultural cada vez mais distante dos valores liberais definiram o início do fim da hegemonia da antiga intelligentsia e, consequentemente, da Associação.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Acta Sociológica - Volume 68, September–December 2015, Pages 9–47
نویسندگان
,