Space science innovation: How mission sequencing interacts with technology policy

نوآوری برای مأموریت سازمان فضایی اساسی است. با این حال، رویکرد غالب فعلی صنعت در توسعه تکنولوژی جدید - سرمایه گذاری هماهنگ در گام تغییر در توانایی ها برای حمایت از یک برنامه خاص - متناقض با عقلانیت متعارف تئوری نوآوری است. به منظور درک اینکه چرا این مقاله از یک مطالعه موردی تجربی منحصر به فرد استفاده می کند، در آن شرایط تاریخی بیرونی فرصت های اضافی غیرمنتظره برای سرمایه گذاری فناوری را برای بررسی شایستگی این رویکرد ایجاد کرد. ارزش دوره های پیگیری تحقیق و توسعه از لحاظ بازده نهایی ساده، پیامدها برای پویایی نیروی کار و تعامل توالی تعیین مأموریت و استراتژی تکنولوژی ارزیابی می شود. این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که شرایط مهم بین پارادایم ماموریت و ارزش سرمایه گذاری پس از آن است. به طور خاص، در حالی که بهبود عملکرد مضر می تواند با هزینه های پایین تر به دست آید، ارزش آنها بستگی به دسترسی یک فرصت ماموریت مناسب دارد. در پارادایم کنونی، خطر انقراض نسبت به سود بالقوه بالا است. با این حال، اگر یک ماموریت کوچک، پرواز های مکرر، پارادایم را برگزار کرد، ممکن است ارزش زیادی در تمرکز بر روی استراتژی تحقیق و توسعه در پیشرفت های بعدی داشته باشد.