Czy zwiększona aktywność kinazy kreatynowej w surowicy zawsze świadczy o chorobie mięśni?

StreszczenieW dobie zaawansowanych metod diagnostyki chorób mięśni aktywność kinazy kreatynowej (creatine kinase – CK) jest nadal jednym z podstawowych parametrów oznaczanych w surowicy. Znajduje zastosowanie głównie w neuromiologii, gdzie pomaga wstępnie zróżnicować, czy mamy do czynienia z procesem miogennym czy też neurogennym. Kolejno wykonywane oznaczenia CK pozwalają monitorować przebieg choroby i skuteczność leczenia. Przypadkowo stwierdzone zwiększone wartości CK wymagają przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki, w tym często badań elektrofizjologicz-nych, histopatologicznych oraz genetycznych. Na ich podstawie u części pacjentów niemających objawów klinicznych zostaje ustalone rozpoznanie. Ciągle jednak pozostaje grupa chorych z idiopatyczną hiper-CK-emią, u których nie udaje się znaleźć dowodów na istnienie choroby nerwowo-mięśnio-wej. Wymagają oni jednak monitorowania, ponieważ zwiększone wartości CK mogą stanowić pierwszy objaw rozwijającej się dopiero choroby.

Despite advanced diagnostic procedures in muscle disorders, creatine kinase (CK) activity is still one of the parameters most often investigated in serum. It is used mainly in neuromyo-logy, and helps to differentiate between myogenic and neurogenic processes. Furthermore, it is applied to monitor the course of the disease and treatment results. Occasionally, marked elevated CK activity requires detailed diagnostic work-up, including electrophysiological, histopathological and genetic studies. In some cases, it enables the final diagnosis to be established. However, there is still a group of patients with so-called idiopathic hyper-CKemia and with no evidence of neuromuscular disorder. As little is known about potentially asymptomatic hyper-CK-emia, these patients should be carefully monitored.